بررسی شاخص های کیفیت ساختمان ها و ریزدانگی قطعات در راستایی توجه به بهسازی بافت فرسوده ی شهری با (مطالعه موردی : شهرک گویم، منطقه ۱۰ شهرداری شیراز)

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 91

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HAMYARCONF18_020

تاریخ نمایه سازی: 3 مهر 1402

چکیده مقاله:

بافت های فرسوده شهری، محلات فرسوده ای در فضای شهری است که مسائل و پیچیدگی های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و شیوه خود را دارد .این محلات به جهت فرسودگی شدید، نبود دسترسی مناسب به خدمات شهری و بهداشتی، وجود مشکلات اجتماعی و امنیتی و آسیب پذیری در برابر زلزله، سیل و آتش سوزی و نیز عدم تطابق با زندگی امروز شهری و شهرسازی مدرن دارای مشکلات رو بنایی و زیر ساختی هستند. بنابراین شناسایی و رتبه بندی بلوک های فرسوده شهری، به عنوان گام اول نوسازی، یک ابزار مهم برای مدیریت شهری جهت برنامه ریزی منابع و سرمایه گذاری در نوسازی شهری است. هدف از این پژوهش، مطالعه ی نمونه ای یک شهرک جدیدالحاق به کلانشهر شیراز که در محدوده ی شمال غربی منطقه ۱۰ شهرداری شیراز واقع شده است، که با استفاده از GIS، شاخص های شناسایی میزان فرسودگی در آن، استخراج و نقشه های خروجی برای تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های بعدی مورد استفاده قرار بگیرد. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است؛ و تلاش می گردد با استفاده از دو ویژگی کیفیت ساختمان ها و ریزدانگی قطعات، بافت های فرسوده یا ناکارامد شهری شناسایی شوند. در این پژوهش از نرم افزاری Excel، Arc GIS و Google earth استفاده شده است. ۵۷۷۰ قطعه در در این حوزه شهری شناسایی و اطلاعات آنها جمع آوری و ثبت گردید. نتایج این پژوهش نشان می دهد که در این حوزه ۵۴ درصد قطعات کیفیت ساختمان مناسب دارند و ۴۷ درصد(با احتساب درصد زمین های بایر) قطعات، کیفیت ابنیه مناسب ندارند و جزء بافت فرسوده محسوب می شوند. میزان قطعاتی که استحکام کالبدی کمی دارند در این حوزه زیاد است و می بایست در اولوییت برنامه ریزی قرار بگیرد. از نظر پراکندگی نیز در این حوزه، بناهای که کیفیت ساختمان پایین تری دارند در غرب شهرک واقع شده اند و این نکته ای که نیز باید مورد توجه قرار بگیرد. همچنین وضعیت واحدهای مسکونی بر حسب دانه بندی نشانگر آن است که ۴۴ % از قطعات، مساحتی زیر ۲۰۰ مترمربع و ۳۹ % قطعات، مساحتی بالایی ۲۰۰ مترمربع دارند که نشان دهنده ی، ریزدانگی قطعات این شهرک می باشد این موضوع نشان می دهد که می بایست برنامه ریزی جدی در جهت درشت دانه کردن قطعات در دستور کار شهرداری جهت نوسازی و بازسازی شهرک قرار بگیرد.

نویسندگان

حامد خردمندی

کارشناس فنی و شهرسازی منطقه هفت، شهرداری شیراز

فرنگیس کریم زاده

کارشناس مالی سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهری ، شهرداری شیراز

مریم رحیمی

کارشناس فنی و شهرسازی منطقه ده، شهرداری شیراز