بررسی نقش روش های تدریس بر آرامش روان و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر یزد

این تحقیق با هدف بررسی نقش روش های تدریس بر آرامش روان و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی در سال ۱۴۰۲ انجام شد. روش تحقیق نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر پایه ششم ابتدایی شهریزد در سال ۱۴۰۲ می باشد که تعداد آنها ۵۳۵۳ نفر است.نمونه پژوهش حاضر حدود۲۰۰ نفر از دانش آموزان که براساس ملاک های ورودی به مداخله به صورت تصادفی به چهار گروه آزمایش(سه گروه آزمایش) و (یک گروه)کنترل تقسیم شدند(هر گروه ۵۰ نفر) . گروه آزمایش تحت مداخله روش های تدریس(بارش مغزی، نقش مفهومی و مشارکتی)در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای (هفته ای دوبار) قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله را دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسش نامه های آرامش روان گلندنبرگ و میلر (۱۹۷۹) و پرسشنامه سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده((۱۳۹۱ بودند. یافته ها با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که در هر سه گروه آزمایش شاهد کاهش میانگین نمرات آرامش روانی در مقایسه با گروه کنترل پس از اجرای هر یک از روشهای آموزشی هستیم و با توجه به اینکه در متغیر آرامش روانی نمرات پایینتر نشاندهنده سطح بهتر آرامش روانی افراد است؛ بنابراین میتوان گفت روشهای تدریس بر ارامش روانی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی اثرات مثبتی داشته است. با توجه به میزان افزایش رخ داده در هر روش تدریس میتوان گفت در روش تدریس نقشه مفهومی نسبت به سایر روشهای مورد تدریس، پیشرفت بیشتری در ارامش روانی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی داشته و همچنین در هر سه گروه آزمایش افزایش میانگین نمرات سرزندگی تحصیلی در مقایسه با گروه کنترل پس از اجرای هر یک از روشهای آموزشی بوده و با توجه به اینکه در متغیر سرزندگی تحصیلی نمرات بالاتر نشاندهنده سطح بهتر سرزندگی تحصیلی افراد است؛ بنابراین میتوان گفت روشهای تدریس بر سرزندگی تحصیلی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی اثرات مثبتی داشته است. با توجه به میزان افزایش رخ داده در هر روش تدریس میتوان گفت در روش تدریس مشارکتی نسبت به سایر روشهای مورد تدریس، پیشرفت بیشتری در سرزندگی تحصیلی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی بوده است.