چگونه میتوانیم در کاهش بینظمی دانش آموزان موثر باشیم.

پژوهش حاضر با هدف بر طرف کردن مشکل بی نظمی دانش آموزان پایه دوم صورت گرفته است . نوع پژوهش توصیفی و از نوع اقدام پژوهشی است. از روش های مشاهده ، یادداشت برداری ، گفت و گو برای جمع آوری اطلاعات به منظور رفع مشکل دانش آموزان با تکیه بر مهارت های دانش آموزی و تقویت و پاداش جهت از بین بردن بی انضباطی دانش آموز به طوری که شواهد حاکی از افزایش مشارکت دانش آموز در فعالیت های کلاسی است. آنچه که از این پژوهش میتوان نتیجه گیری کرد این است که برای ایجاد انضباط، معلم باید خواسته های خود را با دانسته های دانش آموزان هماهنگ کند و به اصلاح تجارب نادرست پرداخته و رفتارهای جدید ایجاد کند و تداوم دراین رابطه اهمیت دارد.