تاثیر آموزش مشارکتی بر نگرش دانش آموزان در فرآیند آموزش

آموزش یکی از پایه های اصلی توسعه و پیشرفت جوامع است و نقش آموزش در ترقی فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی بسیار حیاتی است. از این رو، همواره تلاش ها و تحقیقات مختلفی در زمینه بهبود فرآیند آموزش انجام شده و تغییراتی در رویکردها و متدهای آموزشی اجرا شده است. یکی از موضوعاتی که در سال های اخیر توجه بسیاری از پژوهشگران و ارائه دهندگان خدمات آموزشی را به خود جلب کرده است، مفهوم "آموزش مشارکتی" است. آموزش مشارکتی به معنای درگیری فعال دانش آموزان در فرآیند آموزش و یادگیری است. این مفهوم از اهمیت بسیاری برخوردار است زیرا به دانش آموزان اجازه می دهد تا به عنوان شرکت کنندگان فعال در کلاس ها و محیط های آموزشی عمل کنند. این نوع آموزش نه تنها به دانش آموزان افرادی مستقل و خودآموز را پرورش می دهد، بلکه نیز نقش آنها در بهبود کیفیت فرآیند آموزش را تقویت می کند. با توجه به اهمیت آموزش مشارکتی و تاثیرات مثبت آن بر نگرش و عملکرد دانش آموزان، این مقاله به بررسی تغییرات در نگرش به نقش دانش آموزان در فرآیند آموزش می پردازد. مساله اصلی مقاله در اینجا مطرح می شود: "چگونه آموزش مشارکتی می تواند نگرش دانش آموزان به نقش خود در فرآیند آموزش را تغییر دهد و اثرات مثبتی بر کیفیت یادگیری آنها داشته باشد؟"در این مقاله، ابتدا به توضیح مفهوم آموزش مشارکتی و نقش آن در فرآیند آموزش خواهیم پرداخت. سپس به بررسی تاثیر آموزش مشارکتی بر نگرش دانش آموزان به نقش خود در کلاس ها و محیط های آموزشی خواهیم پرداخت. در ادامه، از طریق مطالعه موردی یا تحقیقات پیمایشی، تاثیرات مثبت و منفی آموزش مشارکتی بر عملکرد و یادگیری دانش آموزان را مورد بررسی و تحلیل قرار خواهیم داد. نهایتا، با تجمیع نتایج تحقیقات و تحلیل های انجام شده، پیشنهاداتی برای ارتقاء آموزش مشارکتی و بهبود نگرش دانش آموزان به نقش خود در فرآیند آموزش ارائه خواهد شد. این مقاله باعث می شود تا اهمیت آموزش مشارکتی و تاثیرات آن بر نگرش دانش آموزان به نقش خود در آموزش به عنوان یک موضوع کلان در زمینه آموزش و یادگیری مد نظر قرار گیرد و راهکارهای عملی برای بهره برداری بهینه از این رویکرد آموزشی ارائه شود.

کلیدواژه ها:

آموزش مشارکتی ، نگرش ، دانش آموزان ، معلمان ، آموزش و پرورش