بازخوانی نحوه بروز زنانگی در معماری دوره تیموری با تمرکز بر مولفه های بصری (نمونه موردی؛ مسجد گوهرشاد مشهد)

زنان، به گواهی تاریخ، هرگاه فرصت یافتهاند شایستگیهای خویش را در حوزههای فرهنگی، هنری و معماری به نمایش گذاشتهاند. زنان بانی، بهویژه در دوره تیموری، در ایجاد و گسترش تزئینات و موتیفهای مرتبط با مفاهیم زنانه نقش پررنگی داشتهاند. هدف اصلی این پژوهش بازنمایی و خوانشی از معماری ایرانی اسلامی براساس مولفههای بصری جنسیت و با محوریت زنانگی در معماری است. بنابراین، به منظور نزدیکشدن به اهداف پژوهش، ابتدا مرور مفاهیم مرتبط با موضوع جنسیت در روند تاریخی آن مورد نیاز بود که در ادامه سنجههای جنسیت و زنانگی در نمونهموردی انتخابی استخراج شده و مورد بررسی قرار گرفته است. شایان ذکر است که در راستای تعیین هویت جنسیتی شاخصهای بصری، گریزی به حوزههای فلسفی، روانشناسی تکاملی، روانکاوی، مستندات و شواهد تاریخی و پژوهشهای متاخرتر در مورد جنسیت اشیا و محصولات صورت گرفته است. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که در مسجد گوهرشاد از دلالتهای بصری مرتبط با مفاهیم مردانه به نفع زنانگی کاسته شده است که یکی از دلایل مهم این موضوع میتواند حضور پررنگ زنان در عرصه سیاست و معماری باشد که سرآمد آنها «گوهرشادآغا» بود.

کلیدواژه ها:

دوره تیموری ، زنانگی ، مسجد گوهرشاد مشهد ، معماری ایرانی اسلامی ، مولفههای بصری جنسیت