شناسایی و ارزیابی منابع آلودگی بیولوژیکی رواناب شهری

منطقه ۶ تهران به دلیل داشتن تراکم بالای ساختمان ها، توسعه شهری و نوع کاربری اراضی باعث ایجاد افزایش نواحی نفوذناپذیر یا کم نفوذ شده است که در زمان های بارندگی منجر به تولید رواناب سطحی می شود. رواناب حاصل در اثر شیب زمین حرکت کرده و بر حجم تجمعی آب، همچنین قدرت شستشو آن جهت جمع آوری پارامترهای آلاینده افزوده می گردد. با توجه به تنوع کاربری در این منطقه سه حوضه مجزا با کاربری های مختلف که شامل کاربری اداری، مسکونی و فضای سبز است مورد مطالعه قرار گرفته است. در این پژوهش، به بررسی رابطه کیفیت آب رواناب شهری با منابع آلودگی بیولوژیکی پرداخته شده است. بطورکلی منظور از رواناب های شهری آبهایی است که در سطوح شهری در اثر بارش باران تولید می شود و با توجه به حمل زیاد بار رسوبی از مهمترین منابع آلوده کننده آبها محسوب می گردد. نمونه گیری لحظه ای از رواناب ها در منطقه ۶ از ۳ ایستگاه بعد از وقوع بارندگی در فصل بهار انجام و به بررسی رابطه کیفیت رواناب شهری بر اساس متغیر های بیولوژیکی پرداخته شد، سپس رابطه بین پارامتر های مکانی و پارامترهای با فاکتورهای کیفی آب،با استفاده از روشهای آماری پیرسون و انالیز تجزیه واریانس یکطرفه مورد بررسی قرار گرفت.و در معادلات رگرسیون های خطی از کلیفرم کل به عنوان متغیر مستقل جهت برآورد دیگر پارامتر ها استفاده گردید نتایج نشان داد که در میان معادلات، کلیفرم بدست آمده از خطای کمی برخوردار است و میزان دقت کلیفرم بدست آمده بالا است.

کلیدواژه ها:

سامانه زهکشی شهری ، کیفیت رواناب ، کاربری اراضی شهری ، تهران ، آلاینده های میکروبی.