دلالت های مظاهر طبیعت در سروده های سعدی یوسف بر اساس نظریه حوزه های معنایی

طبیعت از ابتدا تا امروز همواره یکی از خاستگاه و سرچشمه های هنر بوده است. از همه بارزتر در هنر شعر، که نمونه ها و نشانههای آن را از قدیم ترین ایام تاکنون، در آثار و شاعرانه همه کشورهای جهان می توان دید.از شاعران معاصر آن که شعرش بویطبیعت و مظاهرآن را می دهد، سعدی یوسف است.در دیوان سعدی کمتر سروده ای را می توان یافت که عنصری از طبیعت در آنبکار نرفته باشد.از این رو، با بررسی سروده های شاعر این نتیجه حاصل شد که وی در اشعار خود به مباحثی مانند وصف ابر و بارانو رعد و برق در یک حیطه معنایی مشخص و وصف شب و روز و هلال ماه و ستاره و...پرداخته است تا همواره با استفاده از تحلیلمحتوا و بررسی حوزه هایی معنایی این واژگان احساسات و عواطف خود و درد کشور خود رابه شکل نمادین بیان کند. بررسی نشانمی دهد که رویکرد شاعراز ورود به حوزه های معنایی و استفاده از الفاظ در حوزه معنایی مشخص تلاشی برای تصحیح در استقراضدقیق تر احساسات و افکار خویش را به مخاطب هم عصر خود بیان کند.

کلیدواژه ها:

شعر معاصر عربی ، حوزه های معنایی ، مظاهر طبیعت ، سعدی یوسف