پاتولین موجود در آبمیوه، تهدیدی بر ایمنی سلامت مصرف کنندگان

پاتولین یک سم متابولیت های ثانویه ای هست و توسط چند قارچ تولید می شود که شامل گونه های پنی سیلیوم، آسپرژیلوس، بیسوکلامیس می باشند و پنی سیلیوم اکسپانسوم عمومی ترین آنها است که مسبب اصلی پوسیدگی نرم سیب، گلابی، گیلاس و سایر میوه ها می باشد. پاتولین نه تنها یک شاخص برای کیفیت میوه است بلکه یک معیاری، برای تخیص دادن اینکه در فرآیند تولید آن، چقدر از میوه های آلوده و آسیب دیده استفاده شده است. استاندارد جهانی، حداکثر سطح مجاز برای آبمیوه و محصولات مشتق شده را 05 μg/L بیان نمودند. امروزه یکی از مهمترین عامل که در آب میوه ها باید بررسی شود، میزان سم پاتولین است. ضرورت بررسی این سم قارچی از این لحاظ مهم است که می تواند اثر سوئی بر سلامتی داشته باشد . اثرات سمی پاتولین ممکن است بطور مستقیم، میزان گلوتاتیون سلولی و اعمال میتوکندری بعلاوه غشای پلاسمایی را درگیر کند. همچنین اثرات ایمونوسوپرسیو و جلوگیری از سنتز DNA را دارد و حدس زده می شود که خواص سرطانزایی دارند. آلودگی غذاها و آبمیوه ها با پاتولین یک موضوع مهم ایمنی و سلامت غذا با توجه به مصرف بالای این اقلام در سراسر جهان است. این مقاله ضمن بررسی درصد آلودگی پاتولین به آبمیوه، به منابع وقوع پاتولین و اثرات سوء آن بر سلامتی انسان اشاره می نماید.

کلیدواژه ها:

پاتولین ، آبمیوه ، خطر