تبیین شاخصه های رویکرد طبیعتگرایی در طراحی اکو موزه کوچ( نمونه موردی اکو موزه اقوام عشایر بختیاری )

اکوموزه یا موزه های اکولوژیکی، نوعی موزه است که در طراحی و عملکرد آن به مفهوم محیط زیست و پایداریتوجه ویژهای دارد. این نوع موزه ها با هدف نمایش و آموزش در مورد مفاهیم مرتبط با محیط زیست، حفظ منابع طبیعی و پیشرفت پایدار، از مصادیق طراحی معماری پایدار استفاده میکنند. در رابطه با معماری کوچ نشینی، اکوموزهمیتواند به عنوان یک ابزار برای نمایش و حفظ فرهنگ و طبیعت مرتبط با جوامع کوچ نشین عمل کند. طراحیاکوموزه با توجه به ویژگیهای فیزیکی و فرهنگی محیط کوچ نشینی، بر ارتباط با محیط طبیعی، استفاده از منابع محلیو مصنوعات سنتی، و تامین امکانات مورد نیاز جامعه کوچ نشین تمرکز میکند. اکوموزه با استفاده از مفاهیم معماری پایدار و طبیعتگرا، در طراحی و عملکرد خود به حفظ محیط زیست و فرهنگ کوچ نشینان توجه میکند و بازدیدکنندگان را با ارتباط نزدیک با طبیعت و فرهنگ این جوامع آشنا میسازد. رویکرد طبیعت گرایی در طراحی اکو موزه عشایر بختیاری، به منظور ارتباط نزدیک با فرهنگ و محیط طبیعی این اقوام متمرکز میشود. طراحی موزه بااستفاده از مناظر طبیعی مانند صحراها، کوهستانها و رودخانه ها، محیطی را فراهم میکند که بازدیدکنندگان را به فضاو طبیعت عشایر بختیاری نزدیک کند. همچنین، در طراحی موزه از معماری سنتی عشایر بختیاری استفاده میشود که تحت تاثیر محیط طبیعی قرار گرفته و با استفاده از منابع محلی ساخته میشود. فضاهای باز موزه میزبان فعالیتهایفرهنگی و هنری محلی میشوند. به کارگیری روشهای فعالیتهای مشارکتی و تعاملی نیز در طراحی موزه، باعثمیشود بازدیدکنندگان بتوانند با فرهنگ و زندگی عشایر بختیاری در تعامل مستقیم و تجربهای بهتری قرار بگیرند. در کل، طراحی اکو موزه عشایر بختیاری با رویکرد طبیعتگرایی تلاش میکند تا ارتباط نزدیکی بین فرهنگ عشایر بختیاری و محیط طبیعی را به بازدیدکنندگان ارائه دهد و تجربهای زنده از این فرهنگ را به آنها ارائه کند.

کلیدواژه ها:

اکوموزه ، طبیعتگرایی ، معماری کوچ نشینی ، پایداری ، قرارگاه عشایری