مقایسه پذیری روابط میان شرایط مالی مبنی بر اندازه شرکت و رفتار تامین مالی شرکت های کوچک و متوسط جنوب ایران در دوران همه گیری کرونا و ماقبل آن

با توجه به مطالعه ای که گور و همکاران در سال ۲۰۲۳ انجام داده اند، مشخص شد که شرکت ها برای تامین مالی در شرایط نیاز تلاش زیادی انجام میدهد که اندازه شرکت و شرایط مالی آن یکی از عوامل اثرگذار بر این فرآیند به شمار میرود؛ البته فراگیری بیماری کووید ۱۹ در این سالها نیز یکی از عواملی بود که به دلیل نداشتن فعالیتهای اقتصادی، شرکتها را وادار به تامین مالی نمود؛ از این رو تعیین مقایسه پذیری رابطه بین شرایط مالی مبنی بر اندازه شرکت و رفتار تامین مالی در شرکت های کوچک و متوسط جنوب ایران در دوران همه گیری کرونا و ماقبل آن هدف این مطالعه می باشد. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی و از نوع کاربردی بوده است و داده های پژوهش که به صورت مقطعی و در نیمه اول سال ۱۴۰۲، از طریق پرسشنامه که بین اعضای نمونه تکثیر و در مدت زمان مشخصی جمع آوری گردید و روایی به صورت اعتبار صوری و پایایی داده ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ و تحلیل رگرسیونی آن پرداخته شد. در همین راستا جامعه آماری، شرکت های منطقه ویژه پارس جنوبی می باشد و نمونه آماری نیز شامل ۱۰۸ نفر از کلیه مدیران، کارکنان، کارشناسان و مهندسان مالی فعال در شرکت می باشند که با استفاده از روش جدول مورگان انتخاب شده اند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین شرایط مالی مبنی بر اندازه شرکت و رفتار تامین مالی در شرکت های کوچک و متوسط جنوب ایران جنوبی در دوران همه گیری کرونا و ماقبل آن رابطه معناداری وجود دارد. بنابراین، تجدید ساختار وام، به تعویق انداختن بدهی و تزریق سرمایه باعث ایجاد تغییراتی در رفتار تامین مالی میشود که این مسئله در زمان بیماری همه گیری کووید ۱۹به نسبت ماقبل آن بیشتر به چشم میخورد.

کلیدواژه ها:

شرایط مالی ، اندازه شرکت ، رفتار تامین مالی ، تجدید ساختار وام ، به تعویق انداختن بدهی ، تزریق سرمایه