فعالیت فیزیکی بیماران مبتلا به سرطان کولون و رکتوم

زمینه و هدف: بعد از بیماریهای قلبی و عروقی، سرطان دومین عامل مرگ و میر در ایالات متحده آمریکا و سرطان کولورکتال (Colorectal)، چهارمین سرطان شایع در سطح جهان می باشد. تقریبا سالانه یک میلیون نفر به این بیماری مبتلا می شوند. سطح بالای فعالیت فیزیکی با کاهش احتمال ابتلا به بعضی از سرطان ها همراه می باشد. اطلاعات حاصله بیشتر در ارتباط با سرطان پستان و کولون می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین عادات فعالیتی بیماران مبتلا به سرطان کولون و رکتوم انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی - مقطعی در بخش های درمانی مختلف (رادیوتراپی، شیمی درمانی، جراحی و درمانگاه های تخصصی) بیمارستان های منتخب دانشگاهی شهر تهران انجام شد. ۱۷۰ بیمار از جامعه آماری در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات اولیه با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شد. پرسشنامه شامل دو بخش اطلاعات فردسنجی و فعالیت فیزیکی افراد مورد پژوهش بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای آماری Chi-Square و Fisher Exact در سطح معنی داری P≤۰.۰۵ استفاده شد. یافته ها: از ۱۷۰ بیمار مورد مطالعه، %۵۵.۹ مبتلا به سرطان کولون و %۴۴.۱ مبتلا به سرطان رکتوم بودند. %۷۲.۹ کل فعالیت فیزیکی این افراد در محدوده ۱۰-۶ ساعت در روز بود و %۷۱.۲ در برنامه فعالیت خود ورزش و پیاده روی نداشتند. عادات فعالیت %۸۰ از مبتلایان به سرطان کولون و %۷۶ از مبتلایان به سرطان رکتوم در حد نامطلوب بود. در این مطالعه بین عادات فعالیتی و سن (P<۰.۰۵)، سطح تحصیلات (P<۰.۰۰۱) و شغل (P<۰.۰۵) ارتباط معنی دار آماری وجود داشت. نتیجه گیری: براساس نتایج این پژوهش پیشنهاد می شود افرادی که دارای مشاغل کم تحرک مانند قالیبافی یا دارای فعالیتهای سنگین فاقد تفریح می باشند، اوقاتی از برنامه روزانه خود را به فعالیتهای فیزیکی مفرح اختصاص دهند.

کلیدواژه ها:

Colorectal cancer ، Rectum cancer ، Physical activity ، کولون ، سرطان رکتوم ، فعالیت فیزیکی