ارتباط بیماری پرفشاری خون با عیوب انکساری چشم در بیماران درمانگاه چشم بیمارستان ولی عصر(عج) بیرجند (سال ۱۳۸۳)
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 53
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBUM-16-4_006
تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: عیوب انکساری چشم شایعترین علت مراجعه به درمانگاههای چشمپزشکی است؛ با توجه به اهمیت فشار خون و عوارض آن در چشم، مطالعه حاضر به منظور تعیین رابطه بین پرفشاری خون و عیوب انکساری چشم انجام شد.
روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی (مقطعی)، بر روی بیماران مبتلا به عیوب انکساری چشم مراجعهکننده به درمانگاه چشم بیمارستان ولیعصر(عج) بیرجند، در سال ۱۳۸۳ انجام شد. عیوب انکساری توسط متخصص چشم و بیناییسنجی و با روشهای معتبر ارزیابی و پس از تایید آن، فشار خون بیماران در شرایط استاندارد اندازهگیری و ثبت گردید. فشار سیستول ≥ mmHg ۱۴۰ و دیاستول ≥ mmHg ۹۰ به عنوان پرفشاری خون و عیب انکسار معادل شده ۵/۰ ± به عنوان عیب انکساری محسوب گردید. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS و آزمونهای آماری کایدو و تی در سطح معنی داری ۰۵/۰=α مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: در مجموع ۷۶۰ بیمار مبتلا به عیوب انکساری چشم مورد مطالعه قرار گرفتند؛ میانگین سنی این افراد ۸/۱۵ ± ۲/۳۶ سال بود. ۴۷% بیماران مرد و بقیه زن بودند. از کل بیماران به ترتیب شیوع، ۱/۵۹% مبتلا به آستیگماتیسم، ۴/۵۳% نزدیکبین و ۲/۳۶% مبتلا به دوربینی بودند. ۷/۲۹% بیماران پرفشاری خون داشتند. اختلاف معنیداری در توزیع فراوانی پرفشاری خون در افراد مبتلا به نزدیکبینی و دوربینی مشاهده شد (۰۰۱/۰>P) ولی این اختلاف در مورد افراد مبتلا به آستیگماتیسم معنیدار نبود؛ همچنین میانگین کروی بودن و نزدیکبینی در دو گروه بیماران پرفشاری خون و افراد سالم معنیدار بود.
نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن میانگین کروی بودن در افراد با فشار خون بالا نسبت به افراد سالم، و وجود ارتباط بین دوربینی و پرفشاری خون، میتوان نتیجه گرفت که احتمالا افراد با دوربینی خطر افزاینده جهت ابتلا به پرفشاری خون نسبت به افراد نزدیکبین داشته باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدحسین داوری
Instructor, Department of Ophthalmology, Faculty of Medicine and Member of Diabetes Research Centre, Birjand University of Medical Sciences. Birjand, Iran