مقایسه اسپری های سروفلو و سرتاید بر معیارهای اسپیرومتری و علائم بالینی بیماران مبتلا به آسم متوسط و شدید

سابقه و هدف: آسم یکی از شایع ترین بیماری های مزمن تنفسی است که در سه دهه گذشته شیوع بیش تری پیدا کرده است. سروفلو و سرتاید دو اسپری حاوی فلوتیکازون(یک کورتیکواستروئید ضد التهابی استنشاقی) و سالمترول (یک گشادکننده برونش طولانی اثر) هستند. این مطالعه با هدف مقایسه اثر اسپری های سروفلو و سرتاید بر معیارهای اسپیرومتری و علائم بالینی کودکان مبتلا به آسم متوسط تا شدید انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه گذشته نگر مبتنی بر پرونده بیماران که در بیمارستان شهید مطهری دانشگاه علوم پزشکی ارومیه انجام گرفت، ۴۲ کودک بیمار با محدوده سنی ۶ تا ۱۵ سال و سابقه آسم مداوم متوسط تا شدید که در سه ماه گذشته تحت درمان با سروفلو و سرتاید  قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. اطلاعات مطالعه شامل سن، جنس، علائم بالینی (مانند سرفه و تنگی نفس) و متغیرهای اسپیرومتری در چک لیست های از پیش ساخته شده، ثبت شد. داده ها با نرم افزار ۲۲SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: اگرچه تغییرات PEF و FEV۱ به عنوان پارامترهای پاسخ درمانی قبل و بعد از درمان در هر دو گروه از نظر آماری معنی دار بود(۰/۰۵P<)، اما در مقایسه دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد(۰/۰۵P>). هم چنین، درمان با سروفلو باعث تسکین بیش تر علائم بالینی از جمله سرفه، تنگی نفس متناوب، حملات روزانه و خس خس سینه نسبت به سرتاید پس از یک و سه ماه درمان شد(۰/۰۵P<). استنتاج: نتایج این مطالعه نشان داد که اسپری های سروفلو و سرتاید به طور یکسان شاخص های اسپیرومتری را بهبود می بخشند، اگرچه درمان با سروفلو علائم بالینی بیماران را بیش تر از سرتاید کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

asthma ، seroflo ، seretide ، spirometry ، children ، آسم ، سروفلو ، سرتاید ، اسپیرومتری ، کودکان