بررسی رابطه بین بهزیستی روانشناختی با عملکرد شغلی با نقش میانجی تعهد عاطفی و تعدیلگر ناامنی شغلی

این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین بهزیستی روانشناختی با عملکرد شغلی با نقش میانجی تعهد عاطفی انجام شده است. جامعه ی آماری این پژوهش را معلمان مدارس شهرستان بوانات تشکیل می دهند که تعداد آن ها ۸۸۰ نفر می باشد. جهت انتخاب حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران نمونه ۲۶۸ نفری به شیوه تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انتخاب گردید. جهت اندازه گیری عملکرد شغلی از پرسشنامه شهزاد و همکاران(۲۰۱۸)، تعهد عاطفی(آلن و مایر، ۱۹۹۰)، بهزیستی لذت گرا(دینر و همکاران، ۱۹۸۵)، بهزیستی فضیلت گرا(واترمن و همکاران، ۲۰۱۰)، ناامنی شغلی از پرسشنامه جونگ و همکاران(۲۰۲۱)استفاده گردید. پایایی پرسشنامه به وسیله ضریب آلفای کرونباخ و پایایی مرکب و روایی آن توسط روایی سازه و محتوایی مورد بررسی و تایید قرار گرفت. با استفاده از تکنیک مدل سازی معادلات ساختاری فرضیه های تحقیق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق بیانگر آن بود که بهزیستی لذت گرا تاثیر مثبت و معنادار و بهزیستی فضیلت گرا تاثیر منفی و معناداری بر تعهد عاطفی دارد. .همچنین تعهد عاطفی نیز تاثیر مثبت و معناداری بر عملکرد شغلی دارد. از طرفی تعهد عاطفی نقش میانجی در رابطه بین بهزیستی لذت گرا با عملکرد شغلی ایفا می کند. اما بین بهزیستی فضیلت گرا با عملکرد شغلی نقش میانجی ایفا نمی کند. همچنین ناامنی شغلی نقش تعدیلگر بر رابطه بین بهزیستی لذت گرا با تعهد عاطفی دارد اما بر رابطه بین بهزیستی فضیلت گرا با تعهد عاطفی ندارد.

کلیدواژه ها:

عملکرد شغلی ، تعهد عاطفی ، بهزیستی لذت گرا ، بهزیستی فضیلت گرا ، ناامنی شغلی ،