تاثیر هشت هفته تمرینات عصبی- عضلانی بر عملکرد و دامنه حرکتی مفصل شانه در ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی شانه

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 82

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPSR-12-2_002

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402

چکیده مقاله:

هدف: اختلال در عملکرد و دامنه حرکتی شانه، از جمله پیامدهای مهم بی­ثباتی عملکردی مفصل شانه در ورزشکاران بالای سر می ­باشد. لذا، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک دوره تمرینات عصبی- عضلانی بر دامنه حرکتی و عملکرد شانه ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مفصل شانه می ­باشد. روش­ بررسی: تحقیق حاضر به صورت نیمه تجربی با طرح پیش ­آزمون و پس ­آزمون اجرا شد. نمونه آماری تعداد ۳۰ نفر از دختران ۲۲ تا ۳۵ سال از بین جامعه آماری بود که به صورت هدفمند و در دسترس و بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند و در نهایت به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفری کنترل و تمرینی تقسیم­ بندی شدند. تمامی آزمودنی­ ها به صورت داوطلبانه و پس از تکمیل فرم رضایت­ نامه در تحقیق شرکت داده شدند. در مرحله پیش ­آزمون عملکرد مفصل شانه بوسیله آزمون عملکرد اندام فوقانی YBT–UQ و همچنین دامنه حرکتی مفصل شانه بوسیله گونیامتر مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از اتمام مرحله پیش ­آزمون، آزمودنی های گروه تمرینی به اجرای برنامه تمرینات عصبی- عضلانی به مدت ۸ هفته و ۳ جلسه در هفته پرداختند. پس از اتمام ۸ هفته تمرینات کلیه اندازه ­گیری­ هایی که در مرحله پیش ­آزمون به انجام رسیده بود یک بار دیگر در مرحله پس ­آزمون به انجام رسید. جهت تجریه و تحلیل داده­ های بدست آمده از پژوهش آزمون تحلیل واریانس دوطرفه با اندازه­ های تکراری مورد استفاده قرار گرفت. یافته ­ها: یافته ­های تحقیق نشان داد که تمرینات عصبی-عضلانی مفصل شانه موجب افزایش معنی دار امتیاز آزمون عملکرد اندام فوقانی آزمودنی های گروه تمرین در هر ۳ جهت و همچنین افزایش معنی ­دار دامنه حرکتی مفصل شانه در حرکات خم کردن، دور کردن، چرخش داخلی و چرخش خارجی شده است (۰/۰۵≥p). اما تفاوت معنی ­داری در متغیرهای فوق بین مراحل پیش ­آزمون و پس ­آزمون در گروه کنترل مشاهده نشد (۰/۰۵≥p). همچنین نتایج نشان داد که در مرحله پس­ آزمون، تفاوت معنی­ داری بین تمامی متغیرهای مورد بررسی در بین دو گروه وجود دارد (۰/۰۵≥p). نتیجه ­گیری: تمرینات عصبی-عضلانی با توجه به برخورداری از رویکرد چندوجهی، هماهنگی و قدرت عضلانی را توسعه می­ بخشد. بهبود کارآیی سیستم عصبی-عضلانی، افزایش عملکرد و دامنه حرکتی مفصل شانه را موجب می ­شود. لذا این شیوه تمرینی می ­تواند به عنوان گزینه ­ای مناسب در توانبخشی ورزشکاران مبتلا به بی­ثباتی عملکردی شانه مورد استفاده قرار گیرد.

نویسندگان

هادی صمدی

استادیار گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی تهران، تهران، ایران

افسانه رنگساز اسکوئی

کارشناس ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران

محمد کلانتریان

استادیار گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی تهران، تهران، ایران