بررسی فرآیند الکتروکواگولاسیون/ فلوتاسیون با جریان متناوب پالسی در حذف دیازینون از محیط آبی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 65
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-27-147_027
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: دیازینون حشره کشی ارگانوفسفره است که سازمان جهانی بهداشت (WHO) آن را در دسته مواد نسبتا خطرناک طبقه بندی کرده است. ورود این آلاینده به منابع تامین آب شرب، می تواند تاثیرات زیان باری برای سلامتی انسان و محیط زیست داشته باشد؛ بنابراین، هدف از مطالعه حاضر بررسی عملکرد فرآیندهای الکترو کواگولاسیون/ فلوتاسیون با جریان پالسی متناوب در حذف دیازینون از محلول های آبی است.
مواد و روش ها: این تحقیق یک مطالعه کاربردی در مقیاس آزمایشگاهیمی باشد. حذف دیازینون با استفاده ازفرآیند الکتروکواگولاسیون/ فلوتاسیون با جریان پالسی متناوب در یک راکتور جریان ناپیوسته شیشه ای بور و سیلیکاتی به حجم ml ۷۵۰، مجهز به همزن مغناطیسی، دستگاه مولد جریان الکتریسیته، پالسر و چهارالکترود از جنس آلومینیوم انجام شد. غلظت های ۱۰ تا mg/L ۵۰۰ دیازینون، برای بهینه سازی شرایط عملیاتی فرآیند بررسی گردید.
یافته ها: نتایج بازه راندمان حذف از ۵ تا ۸۵ درصد را نشان داد. بررسی پارامترهای عملیاتی اهمیت غلظت اولیه دیازینون، شدت جریان الکتریکی، تعداد پالس و هدایت الکتریکی را بر کارایی فرآیند الکتروکواگولاسیون/ فلوتاسیون نشان داد. بیشترین بازده حذف سم دیازینون برابر ۸۵ درصد (mg ۲۱۳ دیازینون) در شرایط عملیاتی غلظت اولیه دیازینون mg/L ۵۰۰، ۷=pH، دانسیته جریانA/m۲۷/۴۶، هدایت الکتریکی µSiemens/cm ۶۰۰ و زمان انجام فرآیند ۴۵ دقیقه به دست آمد.
استنتاج: با توجه به نتایج به دست آمده، استفاده از روش الکتروکواگولاسیون/ فلوتاسیون با جریان متناوب پالسی در حذف سم دیازینون از فاضلاب های با غلظت بالا را تاییدمی کند. البته، این مطالعه لزوم استفاده از فرآیندهای تکمیلی برای رسیدن به استانداردهای آب آشامیدنی را نیز واضح می سازد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمیده میرزامحمدی
دانشجوی کارشناسی ارشد بهداشت محیط، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
هیوا دارایی
کارشناسی ارشد شیمی تجزیه، مربی مرکز تحقیقات بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
بهزاد شاهمرادی
دکتری بهداشت محیط، استادیار مرکز تحقیقات بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
فردین غریبی
کارشناسی ارشد، مرکز تحقیقات بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
افشین ملکی
دکتری بهداشت محیط، استاد مرکز تحقیقات بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :