اثر لیزر دیود و لیزر CO۲ همراه با وارنیش سدیم فلوراید بر روی ریزسختی مینای دندان شیری

سابقه و هدف: پیشگیری از پوسیدگی از اهداف اولیه در دندانپزشکی می باشد. کاربرد فلورایدهای موجود در کاهش دمینرالیزاسیون دندانی بسیار موثر است، اما توانایی محافظتی آن ها محدود است. بنابراین امروزه مطالعات زیادی برای بهبود اثر فلوراید توسط استفاده از لیزر صورت گرفته است. لذا هدف از این مطالعه کاربردی آزمایشگاهی، ارزیابی تاثیر لیزر دیود (طول موج= ۸۱۰nm) و لیزر CO۲ (طول موج = ۶/۱۰ mµ) در همراهی با وارنیش NaF ۲۶/۲ درصد بر روی ریزسختی سطحی مینای دندان شیری می باشد. مواد و روش ها: ۷۲ دندان انسیزور شیری سالم مندیبل انسان پس از خارج شدن به دلایل درمانی، پالیش شده و به صورت تصادفی وارد یکی از گروه های درمانی زیر شدند: ۱) وارنیشNaF، ۲) وارنیش NaF همراه با لیزر دیود، ۳) وارنیش NaF همراه با لیزر CO۲ ،۴) لیزر CO۲، ۵) لیزر دیود، ۶) کنترل (بدون درمان). تغییرات مینایی به وسیله تست میکروهاردنس ویکرز (Surface Micro Hardness Vickers) مورد ارزیابی قرار گرفت. برای ایجاد پوسیدگی مصنوعی نمونه ها در محلول HCl غوطه ور شدند. آنالیز آماری واریانس و توکی جهت بررسی نتایج انجام شد. یافته ها: تمامی گروه های درمانی به جز گروه لیزر CO۲ باعث بهبود سختی سطح مینا و افزایش مقاومت مینا در برابر دمینرالیزاسیون شدند. گروه لیزر دیود در ترکیب با محلول فلوراید به طور معنی داری میکروهاردنس بالاتری نسبت به سایر گروه ها داشت و اختلاف معناداری بین گروه های درمانی لیزر دیود و سدیم فلوراید و لیزر  CO۲+ سدیم فلوراید دیده نشد. استنتاج:سختی سطحی مینا وقتی تحت درمان با فلوراید همراه با لیزر قرار می گیرد، به میزان زیادی نسبت به گروه کنترل افزایش نشان می دهد. بنابراین به نظر می رسد این دو اثر سینرژیک داشته باشند و هم چنین لیزر دیود در مقایسه با لیزر CO۲ در افزایش ریزسختی دندان موثرتر بوده است.

کلیدواژه ها:

diode laser ، CO۲ laser ، fluoride ، deciduous teeth ، erosion ، لیزر دیود ، لیزر CO۲ ، فلوراید ، دندان شیری ، سایش