اثربخشی نقاشی درمانی بر معنای زندگی و سلامت روان دانش آموزان پسر دارای پیشرفت تحصیلی پایین (مطالعه موردی دانش آموزان پسر دبیرستان منطقه چهار شهر اهواز)

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش نقاشی درمانی بر معنای زندگی و سلامت روان دانش آموزان پسر دارای پیشرفت تحصیلی پایین بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان دبیرستان منطقه چهار شهر اهواز بود که از میان آنها تعداد ۵۰ نفر که دارای پیشرفت تحصیلی پایینی بودند به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و سپس نمونه منتخب به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند .گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه ۵۰ دقیقه ای به مدت ۱ ماه تحت نقاشی درمانی قرار گرفتند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه های معنای زندگی استگر و همکاران (۲۰۰۶ )و سلامت روان گلدبرگ (۱۹۷۲) بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از شاخصهای آماری توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چندمتغیره) استفاده شد. نتایج نشان داد که گروه آزمایش افزایش معناداری را در معنای زندگی و سلامت روان بعد از دریافت آموزش نشان دادند. بر اساس یافته های پژوهش میتوان گفت نقاشی درمانی یک روش موثر در افزایش معنای زندگی و سلامت روان دانش آموزان دارای پیشرفت تحصیلی پایین است

کلیدواژه ها:

نقاشی درمانی ، معنای زندگی ، سلامت روان ، پیشرفت تحصیلی