مطالعه تاثیر خاک ورزی بر خصوصیات خاک با تاکید بر فرسایش بادی

خاک ورزی به عنوان دستکاری مکانیکی خاک به منظور تولید محصول تعریف می شود که به طور قابل توجهی بر ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و زیستی خاک، ساختار و فعالیت جمعیت میکروبی خاک، ظرفیت نگهداری آب و خاکدانه ها تاثیر می گذارد و ا ین صدمات در مناطق خشک دو چندان است. روش این تحقیق مبتنی بر مرور بهترین شواهد تاثیر خاک ورزی بر ویژگی های خاک و ا یجاد حساسیت نسبت به فرسایش پذیری بادی است. با توجه به نتایج این مطالعه ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک در طی زمان در پی خاک ورزی نسبت به خاک ورزی مرسوم پایدارتر است. اثر مستقیم حاک ورزی مرسوم ناشی از شکستن فوری خاکدانه ها به وسیله ابزارهای شخم و اثر غیر مستقیم آن به علت عدم وجود بقایا روی سطح خاک است که هم موجب افزایش فرسایش بادی و پاشمانی سطح خاک شده و هم زیست توده ضعیف میکروبی ناشی از آن تشکیل خاکدانه ها را کند می کند. در نتیجه اثر مستقیم و غیرمستقیم خاک ورزی مرسوم بیشتر شامل تخریب فیزیکی ساختار خاک است. شیوه های حام ورزی بر تمام پارامترهای استنتاج شده توزیع اندازه خاکدانه های خشک با نرخ های مختلف تاثیر می گذارد و پارامترها در طی زمان در بی خاک ورزی ثابت تر هستند اما در خاک ورزی حفاظتی، به ویژه کم خاک ورزی ویژگی های شیمیایی، فعالیت های جانوری و خواص بیولوژیکی خاک نسبت به بی خاک ورزی بهبود می یابد. سیستم کم خاک ورزی با به جا گذاشتن بقایای محصولات زراعی موجب حفاظت سطح خاک می شود و علاوه بر ایجاد ناهمواری و زبری بر سطح خاک جمعیت کرم های خاکی و نفوذ پذیری را افزایش می دهد و نتیجه ای که حاصل می شود کاهش فرسایش بادی در منطقه است که بر همین اساس حرکت به سمت سیستم های حفاظتی مورد تاکید قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

اراضی زراعی ، انتقال ذرات خاک ، حفاظت خاک ، روش های خاک ورزی