تبیین مولفه‫های شادمانی و مثبت‫گرایی در اشعار عروه بن الورد

علی­رغم اینکه زندگی شاعران صعالیک جاهلی، آمیزه‫ای از آوارگی و تنگدستی است، همواره زندگی عیاری را ترجیح داده، بر اصول آن پای فشرده و بر جلوه‫هایش بالیده­اند. این گروه نسبت به پدیده «صعلکه» نگاهی مثبت داشتند؛ از این رو در تصویرهای شعری امیر صعالیک،عروه بن الورد، اثری از ناخرسندی دیده نمی شود. در سروده­های این شاعر، نشانه­های شادمانی، رضایت­مندی و بهزیستی به چشم می­خورد. در این جستار، با واکاوی دیوان عروه، تحلیل درون­متنی و سنجش سروده­های شاعر مفاهیم روان شناسی، مثبت‫نگری عروه به سیره عیاری و شادمانی وی از زندگی صعلوکی تبیین شده ‫ است. همچنین علل شادمانی عروه بررسی گردید و معلوم شد که عزت نفس، مشارکت اجتماعی و خوش بینی از عوامل شادمانی و رضایت­مندی این شاعر عیار بوده است.

کلیدواژه ها:

مثبت‫گرایی ، شعر جاهلی ، صعالیک ، عروه بن الورد