فرمولاسیون و ارزیابی فراورده ژل شونده در محل از فلوکونازول

سابقه و هدف: ژل های in situ به عنوان سیستم های دارورسانی برای کنترل رهش دارو و محافظت درمانی به صورت موفقیت آمیز استفاده شده اند. هدف از این مطالعه تهیه و ارزیابی ژل های موضعی دهانی in situ از فلوکونازول بر اساس سیستم تغییر pH می باشد. مواد و روش ها: فرمولاسیون های مختلف بر اساس سیستم تغییر pH حاوی کربوپل ۹۳۴، همراه با هیدروکسی پروپیل متیل سلولز و سدیم آلژینات برای طولانی کردن رهش فلوکونازول تهیه شدند. فلوکونازول پس از هیدراته شدن پلیمرها به مخلوط فوق اضافه گردید. فرمولاسیون ها از نظر ظرفیت ژل شدن، پایداری فیزیکی، pH، میزان ماده موثره، رهش in vitro و ویسکوزیته مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: از کربوپل به عنوان عامل تشکیل دهنده ژل in situ به علت خصوصیت تبدیل به ژل ویسکوز هنگام افزایش pH استفاده شد. ظرفیت ژل شدن، pH و میزان ماده موثره فرمولاسیون ها در حد مطلوب می باشد. ویسکوزیته فرمولاسیون ها در محدوده ۱۰۴-۶۰ سانتی پواز در سرعت برشی ۲۰ دور در دقیقه بود و فرمولاسیون ها از نظر رئولوژیک خاصیت شبه پلاستیک از خود نشان دادند. فرمولاسیون ها قابلیت رهش دارو را به صورت آهسته داشتند و پایداری فرمولاسیون ها نیز در طی ۹۰ روز بررسی، تغییر معنی داری نشان نداد. استنتاج: تهیه ژل های in situ فلوکونازول می تواند به عنوان روشی برای تهیه فراورده های با رهش کنترل شده به کار رود.

کلیدواژه ها:

In situ gel ، prolonged release ، carbopol ، sodium alginate ، hydroxypropyl methylcellulose ، fluconazole ، ژل in situ ، رهش طولانی ، کربوپل ، سدیم آلژینات ، HPMC ، فلوکونازول