بررسی شیوع و علل صدمات چشمی منجر به بستری در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال های ۸۷-۱۳۸۶

سابقه و هدف: یکی از علل شایع نابینایی صدمات هستند که عمدتا نیز قابل پیشگیری می باشند. این مطالعه به منظور بررسی وضعیت صدمات چشمی در استان مازندران انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی گذشته نگراز نوع داده های موجود، به صورت سرشماری در ۱۳ بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی مازندران طی سال های ۸۶ و ۱۳۸۷ انجام شد. متغیر های مورد بررسی نوع بیمارستان، سن، جنس، نوع صدمه، عامل صدمه، اقدامات، عوارض، فاصله زمانی ایجاد صدمه تا ورود به بیمارستان، میزان دید هنگام معاینه اولیه و هنگام ترخیص، شغل، سابقه صدمه چشمی، امکان پوشاندن چشم در زمان حادثه، فعالیت فرد هنگام صدمه و مکان صدمه بودند. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون Wilcoxon تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: از ۲۶۴ بیمار بستری، ۶۶ نفر (۲۵ درصد) زن و ۱۹۶ نفر (۷۴.۲ درصد) مرد و ۰.۸ درصد نامشخص بود. میانگین سنی ۲±۲۹ سال و بیشترین گروه سنی در معرض صدمه ۲۱ تا ۳۰ سال بود. آسیب چشم راست در ۴۷.۸ درصد، آسیب چشم چپ در ۴۶.۲ درصد و ۶ درصد آسیب در هر دو چشم وجود داشت. بیشترین نوع صدمه، زخم باز چشم و ناحیه اطراف چشم در ۲۴.۶۲ درصد بود. بیشترین عامل صدمه، تماس با زنبور، سم، آتش، بخار (۲۱.۵۱ درصد) بوده است. اقدام صورت گرفته در ۲۳.۲ درصد ترمیم پارگی قرنیه و عارضه ایجاد شده به دنبال صدمه چشمی در ۲۷.۲ درصد کاتاراکت ضربه ای بود. در این مطالعه، تنها ۱ نفر (۰.۴ درصد) در هنگام صدمه، از عینک ایمنی در زمان وقوع حادثه استفاده می کرده است.استنتاج: صدمات چشمی در استان مازندران نیاز به بررسی جدی داشته و برنامه های آموزشی و پیشگیری می بایست برای گروه های کم سن طراحی شود.

کلیدواژه ها:

Ëye injury ، external cause ، trauma ، blindness ، low vision ، صدمه چشمی ، عامل خارجی ، تروما ، نابینایی ، کم بینایی