گزینش ژنوتیپ های جو برای مناطق گرم ایران با استفاده ازآماره های پایداری و تجزیه AMMI

به منظور شناسائی و گزینش لاین های امیدبخش جو آبی دارای عملکرد بالا و پایدار برای مناطق گرم ایران، ۱۷ لاین جو آبی به همراه سه شاهد (ارقام زهک جنوب/صحرا شمال، نیمروز و لاین WB-۹۳-۳) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و در پنج ایستگاه تحقیقات کشاورزی اهواز، داراب، زابل، گنبد و مغان به مدت دو سال زراعی (۹۶-۱۳۹۵ و ۹۷-۱۳۹۶) مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه واریانس مرکب برای عملکرد دانه نشان داد که اثر ژنوتیپ و اثرهای متقابل سال × مکان، ژنوتیپ × مکان، ژنوتیپ × سال و سال × ژنوتیپ × مکان معنی دار بودند. برای انتخاب ژنوتیپ های دارای عملکرد پایدار از میانگین رتبه، انحراف معیار رتبه، آماره های ناپارامتری Si۱، Si۲، Si۳، Si۶ و NPi۱، NPi۲، NPi۳، NPi۴ و آماره های پارامتری ضریب تغییرات محیطی، واریانس پایداری شوکلا، اکووالانس ریک، معیار رتبه کنگ و روش تجزیه چند متغیره AMMI استفاده شد. بر اساس نتایج حاصل، لاین های شماره ۳ (Dasht//Ebc(a)/Badia/۳/Sahra) و ۴ (Dasht//Ebc(a)/Badia/۳/Nik) برای مناطق گرم و خشک جنوب و لاین شماره ۹ (Violeta/Mja//Manal/Alanda-۰۱) برای مناطق گرم و مرطوب شمال کشور مناسب تشخیص داده شدند که می توانند به عنوان ارقام جدید در مناطق گرم و یا در برنامه های ملی به نژادی جو این اقلیم مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

جو ، میانگین رتبه ، عملکرد دانه ، پایداری عملکرد ، تجزیه پایداری