تجربه زیسته زنان نجات یافته از خودسوزی در بخش کوهنانی کوهدشت

خودکشی یکی از آسیبهای اجتماعی موجود در جوامع مختلف است که به شیوههای گوناگونی انجام میشود؛ خودسوزی یکی از این شیوههای دردناک است. مقاله حاضر با هدف مطالعه تجربه زیسته زنان نجاتیافته از خودسوزی در بخش کوهنانی شهرستان کوهدشت، که طی سالهای ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۶ به خودسوزی اقدام کرده اند، صورت گرفته است. محققان در این پژوهش کیفی از روش پدیدارشناسی تفسیری، نمونهگیری هدفمند و تکنیک مصاحبه عمیق با ۱۰ زن برای جمعآوری اطلاعات بهره جستهاند. همه مصاحبهها ضبط و بلافاصله روی کاغذ نگاشته و با رویکرد تفسیری تحلیل شد. یافتههای پژوهش، که حاصل استخراج از مصاحبههاست، شامل مقولههای «سنتگرایی فرهنگی»، «چالشهای اقتصادی»، «کمبود مهارتهای ارتباطی»، «خشونت شوهران علیه زنان»، «ناخوشایندی طلاق»، «ابراز خود و رهایی» و «دسترسی آسان به مواد خودسوزی» است. نتایج پژوهش بیانگر تعامل ابعاد مختلف فرهنگی اجتماعی، اقتصادی و روانی در فرایند اقدام به خودسوزی زنان روستایی و موقعیتمند بودن این ابعاد است. در آخر، پیشنهادهایی متناسب با ظرفیتهای موجود ارائه شد.

کلیدواژه ها:

attempting self-immolation ، Lived Experience ، rural women ، participants