دلالت های معنایی مصرف قلیان بین زنان بلوچ (مطالعه ای کیفی در روستای دامن شهرستان ایرانشهر)

برخلاف بسیاری از پژوهشهای گذشته، که بیشتر با الهام از نوعی گفتمان پزشکی و آسیبشناختی به دنبال بررسی پیامدهای مصرف قلیان و مواد دخانی بر سلامت مصرفکنندگان بودهاند، هدف پژوهش حاضر فهم دلالتهای معنایی چنین امری بین زنان بلوچ ساکن در روستای دامن شهرستان ایرانشهر است. با توجه به مسئله محوری پژوهش و مهمترین هدفی که اشاره شد، در بعد روششناختی از نوعی رویکرد کیفی متناسب با کار انسانشناختی، یعنی «مردمنگاری»، بهره بردهایم. درنهایت، یافتهها نشان میدهند که تمایل به مصرف قلیان در جامعه مطالعه شده صرفا تمایلی فردی و آنی نیست و عملی ضد اجتماعی و ناهنجار بهشمار نمیآید. بهعکس، این عمل را باید در امتداد بسترهای فرهنگی ویژهای دید که دلالتهای معنایی خاصی را نیز به دنبال دارد. این موضوع به دنبال ارائه شش مقوله محوری مورد بحث قرار گرفته است: ۱. مصرف قلیان و تداوم سنتها؛ ۲. مصرف قلیان، تایید و هویتیابی اجتماعی؛ ۳. مصرف قلیان، رهایی از تنش و عاملیت زنانه؛ ۴. مصرف قلیان و اوقات فراغت؛ ۵. مصرف قلیان و درمان بیماری؛ ۶. مصرف قلیان، تقویت و تداوم انسجام گروه.

کلیدواژه ها:

Baloch women ، Hookah using ، Identification ، Woman’s agency