طراحی و تبیین مدل پارادایمی کارآفرینی اجتماعی با رویکرد توانمندسازی زنان سرپرست خانوار (مطالعه موردی: کمیته امداد امام خمینی(ره) استان فارس)

زنان و دختران بیشتر از مردان در معرض استثمار، فقر، خشونت و سوء تغذیه قرار دارند و فرصت تحصیل و آموزش برایشان کمتر فراهم است. کارآفرینی اجتماعی به زنان فرصت میدهد سرنوشت خویش را در دست گیرند. کارآفرینی اجتماعی در مقایسه با سرمایه گذاری سنتی و دولتی، دستیابی به استقلال، توانمندی و مشارکت اجتماعی بیشتری را برای زنان میسر میکند. این مطالعه درصدد است با استفاده از روش پژوهش کیفی و به کارگیری راهبرد نظریه پردازی داده بنیاد به ارائه الگویی از کارآفرینی اجتماعی با رویکرد توانمندسازی زنان سرپرست خانوار در کمیته امداد امام خمینی(ره) بپردازد و عوامل موثر بر شکلگیری این فرایند و پیامدهای حاصل از آن را شناسایی و تشریح کند. در این زمینه، با هجده نفر از متخصصان دانشگاهی و مددکاران خانواده کمیته امداد امام خمینی(ره) در استان فارس به عنوان نمونه آماری به صورت نظری و هدفمند و به شیوه نیمه ساختاریافته مصاحبه شد و متنهای مصاحبه در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی تحلیل شد. نتایج نشان داد سیاستهای توانمندساز به منزله پدیده محوری و در تعامل با عوامل دیگر موجب شکلگیری کارآفرینی اجتماعی میشود. نحوه ارتباط این عوامل در مدل نهایی پژوهش نشان داده شده است. ظرفیتسازی، تقویت جسمی روانی و قوانین حمایتی در شکلگیری سیاستهای توانمندساز تاثیر بسزایی دارند که درنهایت این نگرش پایهای برای به وجود آمدن پدیده کارآفرینی اجتماعی میشود.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی اجتماعی ، زنان سرپرست خانوار ، کارآفرینی اجتماعی ، کمیته امداد امام خمینی(ره) ، نظریهپردازی داده بنیاد