بررسی عوامل موثر در سرزندگی مجتمع های مسکونی بزرگ مقیاس: مطالعه موردی مجتمع مسکونی آسمان تبریز

چکیده     اگر شهر به مانند یک موجود زنده فرض شود برای ادامه زندگی به سرزندگی و نشاط نیازمند است. برخورداری از مسکن مناسب به عنوان پایه و اساس سرزندگی، نقش زیادی در آسایش شهروندان دارد. امروزه تامین مسکن به عنوان یکی از مسائل اساسی در ساخت و توسعه شهرها مطرح است. در ایران همراه با رشد شهرنشینی و ازدیاد جمعیت و کمبود زمین مناسب جهت ساخت و ساز، احداث مجتمع های مسکونی از جمله اقداماتی در جهت پاسخ گویی به این نیاز روزافزون مسکن می باشد. اما در شرایط فعلی مجتمع­های مسکونی از نظر برخی از نظریه پردازان شهری از جهت مطلوبیت­های شهری با مشکل مواجه هستند که فقدان یا پایین بودن میزان سرزندگی از جمله آن ها می­باشد. سازگاری بین کاربری­ها، داشتن فضای شهری مطلوب، امنیت شهری و سرمایه اجتماعی از شاخص­های موثر سرزندگی در سطح مجتمع­های مسکونی محسوب می­گردد. بررسی و تبیین مفهوم سرزندگی در مجتمع­های مسکونی بزرگ مقیاس و مشخص نمودن عوامل اصلی موثر در سرزندگی مجتمع­های مسکونی از اهداف این تحقیق می­باشد. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و توسعه­ای می­باشد و روش بررسی آن به صورت توصیفی – تحلیلی می­باشد. با توجه به نتایج تحلیل عاملی اکتشافی روی ۲۹ متغیر سرزندگی مجتمع­مسکونی آسمان، چهار عامل به عنوان عامل­های اصلی شناسایی گردیدند. عامل اول (عامل کالبدی)با مجموع بار عاملی ۱۷/۷ از نظر مجموع و با میانگین ۷۹/. در صدر عوامل سرزندگی مجتمع مسکونی آسمان قرار گرفته است. عامل دوم (اجتماعی- فرهنگی) با مجموع ۸۵/۳ و با میانگین ۳۷/. و عامل سوم (اقتصادی) با مجموع۳۹/. بار عاملی و با میانگین۷۳/. و عامل چهارم نیز (عامل محیطی) با مجموع بارعاملی۲۴/۳ و با میانگین ۸۱/. در مرتبه های بعدی قرار دارد. همچنین نتایج نحقیق نشان داد، بر اساس آزمون T-test میزان سرزندگی در مجتمع مسکونی آسمان در حد ۸۱/۳ قرار دارد که بیانگر وضعیت مناسب آن نسبت به سایر سکونتگاه های شهری می باشد.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: سرزندگی ، مجتمع های مسکونی ، پایداری شهری ، کیفیت شهری