رابطهی بین سرمایه فکری و عملکرد سازمانی (مطالعهی موردی: شرکت ملی گاز ایران)

دنیای امروز، عرصه ی سازمان های دانش محور است و ثروت واقعی سازمان ها جذب و بهره برداری از نیروی انسانی متخصص و برتر، دانش و مهارت های این افراد، فرآیندها و رویه های داخلی، فرهنگ درون سازمانی، شهرت و خوش نامی در نزد مشتریان و ذی نفعان و به بیان دیگر دارایی های نامشهود و سرمایه فکری آنان است. مطالعات و پژوهش های قبلی، یک رابطه ی مثبت و قوی بین سرمایه فکری و عملکرد سازمانی را تایید می کند؛ لذا به لحاظ اهمیت این مقوله هدف این پژوهش، بررسی روابط میان اجزای سرمایه فکری (سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، سرمایه ارتباطی) و اثرات آنها بر عملکرد سازمانی در شرکت ملی گاز ایران است. روش پژوهش حاضر از نوع پیمایشی و همبستگی بوده که مبتنی بر مدل معادلات ساختاری می باشد. بدین منظور اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه ای جامع و مدون جمع آوری شد و فرضیات پژوهش با استفاده از تکنیک های پیشرفته ی آماری از طریق نرم افزار PLS-Graph V. ۳.۰۰ مورد آزمون قرار گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری نشان داد که بین اجزای سرمایه فکری روابط نسبتا قویی وجود داشته و همچنین سرمایه ساختاری بر عملکرد سازمانی تاثیر دارد که مشابه نتایج تحقیقات پیشین می باشد، ولی در این پژوهش، سرمایه ارتباطی بر عملکرد سازمانی تاثیری نداشت.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، سرمایه انسانی ، سرمایه ساختاری ، سرمایه ارتباطی ، عملکرد سازمانی