تعادل بخشی و پراکنش فضایی مناسب امکانات و خدمات در شهر مقدمه بر ایجاد عدالت فضایی و اجتماعی

یکی از معیارهای عدالت اجتماعی و توسعه پایدار شهری، در نظر گرفتن توزیع متوازن زیرساخت ها و امکانات شهری است. بنابراین، توزیع خدمات باید به گونه ای باشد که نه تنها عدالت مکانی در مناطق ایجاد کند، بلکه زمینه ساز توسعه شهری نیز فراهم کند. این تحقیق دارای رویکرد توصیفی-تحلیلی است و سعی دارد نرخ خدمات موجود در ۱۳ محله منطقه های شهر شیراز در استان فارس را با استفاده از شاخص های آموزش، بهداشت، فرهنگ، ورزش، اداری، فضای سبز و تسهیلات شناسایی و رتبه بندی کند. به این منظور، ابتدا رفاه خدمات در این مناطق با استفاده از مدل های ضریب تنوع و تکنیک های آماری مورد بررسی قرار گرفت و سپس نرخ رفاه خدمات شهری در این محله ها با استفاده از مدل تصمیم گیری چند معیاره (MCDM) بر اساس رویکرد TOPSIS ارزیابی و تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان می دهد که تفاوت های قابل توجهی در نرخ رفاه خدمات میان ۱۳ محله منطقه های شهر شیراز وجود دارد، به طوری که محله های مرکزی منطقه، به عبارت دیگر محله های ۱ و ۲ در منطقه ۱، رفاه مندانه هستند. در نهایت، نامتوازنی و نابرابری در مناطق مختلف این شهر در مورد تمرکز جمعیت و دسترسی به توزیع مکانی خدمات وجود دارد.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: خدمات شهری ، توسعه پایدار شهری ، مدیریت شهری ، مدل TOPSIS .