ترکیب جنسیتی در دسترسی به سرمایه اقتصادی- اجتماعی و عوامل مرتبط با آن (زنان و مردان متاهل ساکن در شهر تبریز)

تحقق برابری جنسیتی و کاهش شکاف جنسیتی ازجمله مهم ترین پایه های توسعه متوازن است، کاهش نابرابری در تمامی عرصه های جوامع امروزی جدا از کار صحیح، منطقی اقتصادی است، ازآنجاکه دستیابی به برابری در ترکیب جنسیتی پنجمین هدف توسعه پایدار و از اولویت های اصلی دولت ها است، لزوم توجه به این عرصه در کشور ما امری ضروری است. هدف این پژوهش ارزیابی ترکیب جنسیتی در سطوح دسترسی بر سرمایه اقتصادی- اجتماعی و عوامل مرتبط تاثیرگذار بر آن است. تئوری های مورد استفاده ترکیبی از قشربندی اجتماعی چافتز، نظریه اقتصادی بلومبرگ و سرمایه های بوردیو است. جامعه آماری پژوهش زنان و مردان متاهل بالای ۱۸ سال شهر تبریز است که ۶۰۰ نفر از آن ها با بهره گیری از نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای موردمطالعه قرار گرفتند. بر اساس مهم ترین یافته های پژوهش میزان سرمایه پاسخگویان به تفکیک جنسیت متفاوت است، سرمایه اقتصادی (با میانگین ۴۴/۲۹) و اجتماعی (با میانگین ۹۶/۲۷) در بین مردان بیشتر از سرمایه زنان اقتصادی زنان (با میانگین ۷۳/۱۷) و سرمایه اجتماعی زنان (با میانگین ۴۷/۲۲) در مقایسه با همسرانشان است و از توزیع نابرابری برخوردار است، همچنین همبستگی معکوسی بین متغیر باورها و ساختار جنسیت زده و نابرابری در سرمایه زنان وجود دارد به طوریکه با افزایش باورهای جنسیت زده میزان دسترسی زنان به سرمایه کاهش پیدا می کند این همبستگی در بین مردان جهت عکس دارد و رابطه مثبت است. بر اساس نتایج تحلیل چند متغیره متغیرهای تصورات قالبی و مردسالاری توانسته اند حدود ۴۰ درصد از تغییرات متغیر نابرابری در سرمایه بین زنان و حدود ۵۰ درصد از تغییرات آن را بین مردان تبیین کنند و این دو متغیر با تاثیرپذیری مداخله گر جامعه پذیری جنسیتی ۲۶ درصد بر متغیر نابرابری در سرمایه تاثیر گذار می باشند و در کل ۵۶ درصد از کل تغییرات متغیر وابسته توسط متغیر های وارد شده در مدل تبیین شده است.

کلیدواژه ها:

نابرابری ، سرمایه ، توسعه ، جامعه پذیری ، مردسالاری