مقایسه سازگاری اجتماعی در دانش آموزان متوسطه دوم با والدین مطلقه و عادی شهر زابل

هدف پژوهش حاضر، مقایسه سازگاری اجتماعی در دانش آموزان متوسطه دوم با والدین مطلقه و عادی شهر زابل بود. روش پژوهش از این پژوهش از نوع علی- مقایسه ای پس رویدادی است از آن جهت که تفاوت سازگاری اجتماعی دانش آموزان با والدین مطلقه و عادی را مورد بررسی قرار داد. جامعه آماریاینپژوهش شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوم دارای والدین عادی و مطلقه شهر زابل می باشد. بر اساس آمار، تعداد دانش آموزان دارای والدین مطلقه ۹۰ نفر و تعداد دانش آموزان دارای والدین عادی ۴۶۰۰ نفر اعلام شد. برای نمونه پژوهش، به دلیل همتاسازی بین دانش آموزان دارای والدین مطلقه و عادی تعداد دانش آموزان دارای والدین عادی نیز ۹۰ نفر اعلام شد. بدین ترتیب نمونه پژوهش شامل ۱۸۰ نفر می باشد که دانش آموزان دارای والدین مطلقه به روش نمونه گیری تمام سرشماری و دانش آموزان دارای والدین عادی به روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش شامل: پرسشنامه سازگاری اجتماعی سینها و سینگ(۱۹۹۳) بود. یافته های پژوهش حاضر نشان داد، بین سازگاری اجتماعی در دانش آموزان متوسطه دوم با والدین مطلقه و عادی شهر زابل تفاوت وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سازگاری اجتماعی ، دانش آموزان متوسطه دوم ، والدین مطلقه و عادی