تبیین معماری بیونیک و تاثیر آن بر معماری و روند طراحی معماری

بیونیک علمی است که به ساختارهای مکانیکی که مانند ارگانیسم های زنده یا قسمت هایی از ارگانیسم ها یا سیستم های زنده عمل می کنند، می پردازد. درمعماری بیونیک با ایده گرفتن از ساختارها و الگوهای زنده موجود در طبیعت فرمهای معماری و ساختمانی طراحی می شود. طراحی بیونیک در سه سطح ارگانیسم، رفتاری و اکوسیستم مورداستفاده قرار می - گیرد. در این مقاله، به منظور تشریح این سه سطح طراحی، جزئیات تعدادی از پروژه های معماری با رویکرد بیونیک بیان می شوند. نتایج حاصل از بررسی آثار معماری طراحی شده با رویکرد بیونیک حاکی از ارتقاء عملکرد ساختمان و حفظ محیط زیست و منابع طبیعی است. معماری از کمک گرفتن طبیعت اطراف به صورت مستقیم و یا ایده گرفتن از آن برای ساختن شروع شده است زیرا؛ طبیعت مآخذ الهام بی پایانی است که مدد گرفتن از آن باعث بازیابی روانی انسان ها می شود و استفاده از ساختار طبیعی می تواند موجب تعامل سازنده در ساختار سازه و فرم معماری گردد.مهارت در جذب و به کارگیری خصوصیات نظم و نظام نهفته در طبیعت و انتقال آن به درون آموخته های انسانی سرآغاز ظهور گرایشی است که ریشه های آن را از گذشته می توان مشاهده نمود که امروزه رهاورد این آموخته ها در غالب علم "بیونیک "بیان می گردد. در سال های اخیر الهام و استعاره از طبیعت وارد حوزه ی معماری نیز گردیده و رویکرد جدیدی را در طراحی پدید آورده است تا دغدغه رسیدن به یک معماری کامل را هموار سازد. آنچه امروزه به نام" معماری بیونیک " خوانده می شود نتیجه تلاش معمارانی است که با نگرش جدید به معماری و سازه سعی در بر طرف ساختن نقص ها و خطاهای انسانی در امر ساخت وساز دارند.

کلیدواژه ها:

بیونیک ، معماری بیونیک ، معماری ، طراحی ، طراحی معماری ، ارگانیسم