بررسی دیدگاه و تجربیات دانشجویان پرستاری در خصوص تمایل بیماران بستری به دریافت مراقبت توسط کارآموزان: اخلاق در آموزش

مقدمه و هدف: مطابق منشور حقوق بیمار نمی توان به صرف آموزشی بودن بیمارستان، روند آموزش یا پژوهش را به بیمار تحمیل کرد. اما برخی شواهد نشان می دهد در بسیاری از موارد، مراقبت از بیمار توسط دانشجویان بدون رضایت و تمایل بیماران صورت می گیرد که این امر یک چالش اساسی در آموزش پزشکی و اخلاق در آموزش بالینی می باشد. هدف از این مطالعه، تبیین دیدگاه و تجربیات دانشجویان علوم پزشکی در خصوص رغبت بیماران به انجام مراقبت توسط کارآموزان در مراکز آموزشی درمانی بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه کیفی با ۲۱ نفر از دانشجویان پرستاری بر اساس نمونه گیری مبتنی بر هدف، مصاحبه های نیمه ساختار به عمل آمد. ملاک اتمام نمونه گیری اشباع داده ها بوده است. سوالات درمورد تجربه دانشجویان از چگونگی رغبت بیمار به انجام مراقبت توسط دانشجو بوده است. مصاحبه ها ضبط، خط به خط دست نویس و مطابق روش آنالیز «تحلیل محتوای مرسوم» کدگذاری، طبقه بندی و تشکیل مفهوم شد. نتایج: از تحلیل داده ها یک مضمون اصلی «بی اعتمادی» و مضامین فرعی «عدم رعایت حقوق بیمار»، «عدم ایجاد ارتباط موثر انسانی با بیمار»، «لزوم آموزش اخلاق در عملکرد بالینی» و «نداشتن صلاحیت و مهارت بالینی» استخراج شد. مشارکت کنندگان در تجربیات مراقبتی خود سعی در جلب اعتماد بیمار داشتند و ازطرفی بیماران با نگرانی و بی اعتمادی سعی در اجتناب از مراقبت شدن توسط کارآموزان داشتند. نتیجه گیری:  نتایج مطالعه حاضر نشان داد دانشجویان پرستاری در کارورزی با چالش اخلاقی جلب رضایت بیماران برای مراقبت شدن توسط کارآموزان مواجه اند. به نظر می رسد آموزش علمی، آموزش مهارت های بالینی به منظور رسیدن به صلاحیت حرفه ای نسبی و همچنین دریافت آموزش های اخلاقی به دانشجویان پرستاری برای برخورداری از عملکرد بهتر در بالین کمک نماید.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، آموزش ، دانشجوی پرستاری ، محیط بالینی ، مراقبت از بیمار