اثر محرومیت از خواب بر عملکرد استقامتی و پاسخ های هورمونی به فعالیت استقامتی
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 31
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_DMED-20-4_018
تاریخ نمایه سازی: 8 آبان 1402
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: محرومیت از خواب بر عملکرد فیزیولوژیکی و روانی افراد تاثیرگذار میباشد و احتمالا تقاضای انرژی دستگاههای بدن را افزایش میدهد. به نظر میرسد محرومیت از خواب میتواند بر عملکرد ورزشکاران اثرات منفی داشته باشد و ترشح هورمونهای بدن را تحت تاثیر قرار دهد. پژوهش حاضر اثر محرومیت از خواب را بر عملکرد استقامتی و پاسخهای هورمونی به فعالیت استقامتی بررسی کرد. مواد و روشها: ۲۰ مرد جوان با سابقه تمرین مقاومتی بهطور تصادفی و دو سو کور به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. در دو روز مجزا یک بار پس از خواب شبانه روزی طبیعی و بار دیگر پس از ۲۴ ساعت محرومیت از خواب عملکرد استقامتی آزمودنیها با استفاده از آزمون بروس ارزیابی شد. بلافاصله پس از آزمون بروس، نمونههای خونی جمعآوری و سطوح کورتیزول و تستوسترون با روش Chemiluminescence و سطوح اپینفرین و نوراپینفرین با روش الایزا اندازهگیری گردید. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آماری t وابسته و t مستقل به ترتیب جهت بررسی تغییرات درون گروهی و بین گروهی متغیرهای پژوهش استفاده شد. نتایج: در گروه تجربی حداکثر اکسیژن مصرفی بهطور معنیداری کاهش (۰۴۸/۰=P < /span>) و کورتیزول بهطور معنیداری افزایش یافت (۰۰۵/۰=P < /span>). کورتیزول پس آزمون گروه تجربی بهطور معنیداری بیشتر از گروه کنترل بود (۰۲۲/۰=P < /span>) ولی در سایر متغیرها تفاوت معنیداری بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجهگیری: مطالعه ما نشان داد که ۲۴ ساعت محرومیت از خواب میتواند اثرات منفی بر عملکرد استقامتی داشته باشد و موجب افزایش پاسخ کورتیزول و عدم تغییر پاسخ تستوسترون، اپینفرین و نوراپینفرین به فعالیت استقامتی شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمید اراضی
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان
احمد قیاسی
دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان
کاکو حسینی
دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان
خالد پیری کرد
دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان