بررسی رابطه مدیریت دانش با استرس شغلی بر اساس مدل HSE در اعضای هیات علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان

دانش کلید ایجاد ارزش در سازمانهاست. نقش و اهمیت دانش در سازمان های امروزی روز به روز در حال افزایش می باشد. جامعه دانایی محور، جامعه­ای است که در آن دانایی سرمایه محسوب میشود و دانشگران سرمایه داران این جامعه­اند. چنانچه سازمانی بتواند سرمایه­های دانشی خود را بدرستی هدایت نماید رقابت­پذیری در سازمان افزایش می یابد. از طرفی استرس اگر از حد بهینه آن بیشتر یا کمتر شود می­تواند سلامت دانشگران را مورد تهدید قرار دهد .از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان مدیریت دانش و استرس در دانشگاه سیستان و بلوچستان  انجام پذیرفته است . جامعه آماری شامل اعضای هیئت علمی این دانشگاه به تعداد ۴۴۰ نفر بوده که نمونه آماری آن بر اساس جدول مورگان  به تعداد ۲۰۵ نفر انتخاب گردیدند . پژوهش حاضر با توجه به هدف آن، عمدتا پژوهشی کاربردی است . از لحاظ ماهیت و روش تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی است. به منظور بررسی روابط بین متغییرهای پژوهش از تکنیک های مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج تجزیه و تحلیل حاکی از آن است که فرایندهای مدیریت دانش به طور طبیعی استرس را افزایش می دهد و می­تواند بر مولفه­های تقاضا- کنترل –حمایت سرپرستان-ارتباطات-تغییرات تاثیر بگذارد.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، دانایی محوری ، فشار روانی ، مدیریت دانش