طول میرایی امواج مغناطوآکوستیک آرام مشاهده شده در حلقه های تاج با استفاده ازتلسکوپ اس- دی- او

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 37

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PSI-15-4_002

تاریخ نمایه سازی: 8 آبان 1402

چکیده مقاله:

امواج مغناطوآکوستیک آرام غالبا در حلقه های پنکه مانند، نواحی فعال وساختارهای پره مانند قطبی مشاهده می شوند. دوره تناوب های مشاهده شده این امواج در بازه ۱ تا ۴۰ دقیقه است. عمدتا، نسبت زمان میرایی به دوره نوسانی (به طور معادل نسبت طول میرایی به طول موج) کمتر از ۲ است، که نشان دهنده میرایی قوی در نوسانات است. به طور کلی، امواج مغناطو آکوستیک آرام توسط عوامل اتلافی متنوعی می تواند میرا شوند. قبلا، اثر عواملی هم چون رسانش گرمایی، وشکسانی تراکمی، تابش و غیر یکنواختی میدان مغناطیسی در میرایی نوسانات امواج مغناطو آکوستیک آرام بررسی شده است. مطالعات نظری نشان می دهند که میرایی مشاهده شده باید وابسته به بسامد باشد. در اینجا طول میرایی امواج مغناطو آکوستیک آرام طولی و نحوه وابستگی آن به بسامد در حلقه های طویل واقع در بالای یک ناحیه فعال با استفاده از تصاویر حاصل از ابزار ای آی ای روی تلسکوپ اس دی او، در طول موج های ۱۷۱ و ۱۹۳ آنگستروم مطالعه می گردد. نتایج حاصل از این تجزیه و تحلیل نشان می دهد بسامد نوسانات در محدوده ۵/۰ تا ۷/۱۶ میلی هرتز (۱ تا ۳۳ دقیقه) و فر کانس های غالب ۱، ۲/۲، ۶/۳ و ۶ و ۴ میلی هرتز هستند. میانگین طول میرایی به ترتیب برای بسامد های غالب ۱/۳۸، ۴/۳۵، ۳۵، ۷/۳۲ و ۵/۲۹ مگامتر هستند. همچنین، طول میرایی در بسامد های ۲/۲، ۶/۳ و ۶/۴ نسبت به طول میرایی در بسامد ۱ میلی هرتز حدود ۷، ۵/۱۳ و ۵/۲۲ درصد کاهش نشان می دهد.طول میرایی مشاهده شده از این تجزیه و تحلیل با یافته های افراد دیگر و پیش بینی مدل های نظری امواج مغناطو هیدرواستاتیکی از نظر مقداری تطابق خوبی دارد. اما بستگی طول میرایی به بسامد، کمتر از پیش بینی های مدل های نظری است.

کلیدواژه ها:

تاج خورشید ، نوسانات خورشید ، بستگی طول میرایی به بسامد

نویسندگان

عباس عابدینی

گروه فیزیک، دانشگاه قم، قم

طاهره امیرحسینی

گروه فیزیک، دانشگاه قم، قم

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • L Ofman, M Romoli, G Poletto, G Noci, and J ...
  • M S Marsh, R W Walsh, I De Moortel, and ...
  • S Krishna Prasad, D Banerjee, and T Van Doorsselaere, Astrophys. ...
  • D B King, V M Nakariakov, E E Deluca, L ...
  • M S Marsh, R W Walsh, and S Plunkett, Astrophys. ...
  • T J Wang, L Ofman, J M Davila, and J ...
  • S Krishna Prasad, D Banerjee, and T Van Doorsselaere, Astrophys. ...
  • C E DeForest and J B Gurman, Astrophys. J. Lett. ...
  • M S Marsh, I DeMoortel, and R W Walsh, Astrophys. ...
  • J AIonson, Astrophy J. ۶۵۰ (۱۹۷۸) ۲۲۶. ...
  • I C Rae and B Roberts, Monthly Notices of the ...
  • H Safari, S Nasiri, K Karami, and Y Sobouti, Astron. ...
  • H Safari, S Nasiri, and Y Sobouti, Astron. Astrophys. ۴۷۰ ...
  • M Goossens, J Andries, and M J Aschwanden, Astron. Astrophys, ...
  • L Ofman and M J Aschwanden, Astrophys. J. ۵۷۶ (۲۰۰۲) ...
  • Z Fazel and H Ebadi, Iranian Journal of Physics Research ...
  • N Fathalianand and H Safari, Astrophys. J. ۷۲۴ (۲۰۱۰) ۴۱۱. ...
  • A Abedini and H Safari, New Astronomy ۳۱۷ (۲۰۱۱) ۱۶A. ...
  • A Abedini, H Safari, and S Nasiri, Solar Phys. ۲۸۰ ...
  • I De Moortel, Space Sci. Rev. ۱۴۹ (۲۰۰۹) ۶۵. ...
  • I De Moortel and A W Hood, Astron. Astrophys. ۷۰۵ ...
  • Karami and K Bahari, Solar Phys. ۲۶۳ (۲۰۱۰) ۸۷. ...
  • K Karami and A Asvar, Mon. Not. R. Astron. Soc. ...
  • I De Moortel and A W Hood, Astron. Astrophys. ۴۰۸ ...
  • V S Pandey and B N Dwivedi, Solar Phys. ۲۳۶ ...
  • L Ofman and T Wang, Astrophys. J. ۵۸۰ (۲۰۰۲) L۸۵. ...
  • E Hildner, Solar Phys. ۳۵ (۱۹۷۴) ۲۳. ...
  • نمایش کامل مراجع