مقایسه اثربخشی تمرینات گروهی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی با درمان گروهی هیجان مدار بر بهزیستی روانشناختی در بیماران بستری شده و بهبود یافته از کرونا

هدف: پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی تمرینات گروهی کاهش استرس مبتنی بر ذهن­آگاهی و درمان گروهی هیجان­مدار بر بهزیستی روانشناختی بیماران بستری شده و بهبود یافته از کرونا انجام شد. روش پژوهش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با ۳ گروه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه بیمارانی که در ۳ ماه دوم سال ۱۴۰۰ در بیمارستان­ امام رضا شهر مشهد (ع) بستری و سپس از کرونا بهبود یافته بودند. نمونه آماری برای هر گروه ۱۵ نفر که با روش در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی  در ۳ گروه جایگزین شدند. گروه آموزش اول هشت جلسه ۴۵ دقیقه­ای درمان گروهی هیجان­مدار و گروه آزمایش دوم هشت جلسه ۱۲۰ دقیقه­ای درمان گروهی کاهش استرس مبتنی بر ذهن­آگاهی دریافت کردند، اما گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. داده­های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه بهزیستی روان­شناختی ریف(Ryff., ۱۹۸۹) گردآوری و با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته با اندازه­گیری مکرر توسط نرم­افزار ۲۳SPSS تحلیل­شد. یافته­ها: هر دو درمان بر تمامی مولفه­های بهزیستی روانشناختی در گروه های آزمایش نسبت به گروه گواه، در مرحله پس آزمون موثر است (۰۵/۰> p) و این نتایج تا مرحله پیگیری نیز پایدار ماند. اما، درمان گروهی هیجان­مدار اثر بیشتری بر مولفه هدفمندی داشته­است (۰۵/۰> p).نتیجه­: درمان ها می توانند به عنوان روش های مداخله ای موثر  بر افزایش بهزیستی روانشناختی در بیماران بستری شده و بهبود یافته از کرونا قلمداد شوند.

کلیدواژه ها:

استرس ، ذهن آگاهی ، درمان هیجان­ مدار ، بهزیستی روانشناختی