بازیافت آب از فاضلاب خاکستری مجتمع خوابگاهی دانشگاه شیراز با استفاده از بیوراکتور غشایی (MBR)
محل انتشار: مجله آب و فاضلاب، دوره: 34، شماره: 2
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 103
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WWJ-34-2_005
تاریخ نمایه سازی: 9 آبان 1402
چکیده مقاله:
با افزایش نیاز به آب و کمبود آب بهعلت افزایش جمعیت، کاهش نزولات جوی، مسائل اقتصادی و محیط زیستی، علاقه به بازیافت آب از فاضلاب بهعنوان منابع جدید آب مصرفی، افزایش پیدا کرده است. بازیافت آب از فاضلاب خاکستری میتواند بهعنوان یک راه حل پایدار، پاسخگوی افزایش نیاز آبی باشد. امروزه بیوراکتور غشایی بهعنوان یک فناوری نوین، عملکرد تصفیه فاضلاب را بهطور قابل توجهی بهبود بخشیده و کاربرد گستردهای در بازیافت و استفاده مجدد دارد، اما بهینهیابی این سیستم در تصفیه فاضلاب خاکستری کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این راستا، بهینهیابی زمان ماند هیدرولیکی سیستم بیوراکتور غشایی در بازیافت آب از فاضلاب خاکستری بررسی شد. برای انجام این پژوهش، ابتدا یک سیستم بیوراکتور غشایی مستغرق با حجم مفید بیوراکتور ۱۰ لیتر ساخته شد و از یک مدول غشایی بهشکل الیاف توخالی از جنس پلی پروپایلن با سطح ۲/۰ مترمربع درون بیوراکتور استفاده شد. این سیستم بهمدت ۱۶۰ روز با فاضلاب خاکستری مجتمع خوابگاهی دانشگاه شیراز بهصورت پیوسته بهره برداری شد و عملکرد این سیستم در ۴ زمان ماند هیدرولیکی ۳، ۵، ۷ و ۹ ساعت در حدف نیتروژن آمونیاکی، مواد آلی، کدورت و مواد معلق بررسی شد. نتایج نشان داد سیستم بیوراکتور غشایی در تصفیه فاضلاب خاکستری، قادر به حذف بیش از ۹۵ درصد COD، بیش از ۵/۹۹ درصد BOD۵، بیش از ۲/۹۹ درصد مواد معلق، نیتریفیکاسیون کامل و تولید خروجی با COD کمتر از mg/L۵/۱۰، BOD۵ کمتر از mg/L۴/۰، مواد معلق کمتر از mg/L۶/۰، نیتروژن آمونیاکی کمتر از mg/LasN۳/۰ و کدورت زیر NTU۳/۰ است. همچنین نتایج نشان داد که عملکرد سیستم بیوراکتور غشایی در حذف BOD۵، COD، نیتروژن آمونیاکی کل، مواد معلق کل و کدورت تحت تاثیر کاهش زماند ماند هیدرولیکی از ۹ ساعت به ۳ ساعت نبود. به عنوان نتیجهگیری، سیستم بیوراکتور غشایی با زمان ماند هیدرولیکی بهینه ۳ ساعت در تصفیه فاضلاب خاکستری بسیار کارآمد است و پساب خروجی این سیستم از نظر کیفیت فیزیکی و شیمیایی بهعنوان یک منبع آب پایدار در مصارف غیرشرب مانند فلاش تانک قابلیت استفاده را دارد.
کلیدواژه ها:
بیوراکتور غشایی ، فاضلاب خاکستری ، بازیافت آب ، زمان ماند هیدرولیکی ، نیاز اکسیژن خواهی شیمیایی ، نیتریفیکاسیون
نویسندگان
هادی فلاحتی مروست
دانش آموخته دکترا، بخش عمران و محیط زیست، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
ایوب کریمی جشنی
استاد، بخش عمران و محیط زیست، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :