مروری بر ویژگی های ساختاری، عملکرد متابولیسمی و سنجش فعالیت انواع پراکسیدازها

تولید گونه­های فعال اکسیژن طی متابولیسم طبیعی سلول­هایی که تنفس اکسیداتیو دارند صورت می­گیرد. در بین گونه­های فعال اکسیژن، هیدروژن پراکسید به­دلیل داشتن نیمه­عمر طولانی خطر بیشتری برای حیات سلول دارد اما در عین حال یک مولکول تنظیم­کننده مهم در سیگنالینگ ردوکس است. پراکسیدازها، از آنزیم های کلیدی آنتی اکسیدانی هستند که به طور گسترده در طبیعت توزیع می شوند و اکسیداسیون سوبستراهای مختلف دهنده الکترون را همزمان با تجزیه هیدروژن پراکسید پیش می­برند و ضمن احیای پراکسید هیدروژن و سایر هیدروپراکسیدها، آب تولید می­کنند. پراکسیدازها علاوه بر خاصیت مهار پراکسید شناخته­شده خود، عملکردهای فیزیولوژیکی اکسید­کننده نیز دارند. این آنزیم­ها بر­اساس شیمی جایگاه فعال در تعامل با پراکسید به پراکسیدازهای هم دارو غیرهم دار متمایز می­شوند. اولی حاوی یک مرکز کاتالیزوری هم است و دومی یک سلنول یا تیول واکنشی در جایگاه فعال خود دارند. پراکسیدازهای گیاهی آهن دار به سه کلاس I، II و III تقسیم می­شوند. پراکسیدازهای گیاهی تیول­دار شامل گلوتاتیون پراکسیداز و پروکسی ردوکسین ها است. مقاله حاضر به بررسی ویژگی­های ساختاری، متابولیسمی و نحوه اندازه گیری فعالیت آنزیمی انواع پراکسیدازها می­پردازد.

کلیدواژه ها:

Hydrogen peroxide ، heme-containing peroxidase ، Peroxidase ، peroxiredoxins ، Thiol peroxidases ، پراکسیداز ، هیدروژن پراکسید ، پراکسیدازهای هم دار ، پراکسیدازهای تیول دار ، پراکسی رداکسین