بررسی زمان هشدار احتمالاتی برای سامانه هشدار سریع زمین لرزه بر روی گسل شمال تبریز

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 31

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JESPHYS-43-1_003

تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1402

چکیده مقاله:

با توجه به اینکه پیش بینی دقیق زمین لرزه با دانش فعلی بشر امکان پذیر نمی باشد؛ بنابراین، یک سامانه هشدار سریع زمین لرزه می تواند نقش پراهمیتی در کاستن تلفات و خسارات زمینلرزه ها داشته باشد. در این مطالعه با استفاده از تعریف تابع احتمالاتی، میزان اجرایی بودن سامانه هشدار سریع زمین لرزه برای گسل شمال تبریز در شمال غرب ایران بررسی و زمان هشدارهای در سایت و ناحیه ای مناطق و شهر-های در معرض خطر که شامل ۱۵شهر با اولویت بالا شامل: خوی، ورزقان، سراب، تبریز، قره ضیاءالدین، آمند، تیکمه داش، اسکو، دمیرچی، بستان آباد، صوفیان، هریس، اهر، خواجه و میانه می باشد؛ به شکل احتمالاتی ارزیابی گردد. اولویت بندی خطرپذیری شهر های ذکر شده در این مطالعه بر اساس شبیه سازی جنبش نیرومند زمین با استفاده از روش تصادفی برای ۲۲ زمینلرزه محتمل سناریو انجام شده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که حداکثر زما ن های هشدار ناحیه ای برای شهر های خوی، قره ضیا الدین، میانه، بستان آباد، هریس، خواجه، سراب، تیکمه داش، ورزقان، دمیرچی و تبریز به ترتیب ۱۹، ۲۰، ۲۱، ۱۳، ۱۷، ۱۲، ۱۹، ۱۴، ۱۵، ۱۸ و ۱۰ ثانیه است. این زمان های هشدار به عنوان یک فرصت مناسب قبل از رسیدن امواج سهمگین و نیرومند زمینلرزه، تا حد بسیار زیادی می تواند از تلفات و خسارات ناشی از وقوع زمینلرزه ها بکاهد. با توجه به این موضوع که برای ایستگاه های نزدیک به کانون زمینلرزه، امکان ایجاد هشدار ناحیه ای صرفا برای اهداف دورتر میسر است؛ میزان هشدار های درسایت برای زمینلرزه های نزدیک به اهداف (زمینلرزه های تاثیرگذار)، بررسی گردید که همانطوری که انتظار می رود؛ میزان هشدار درسایت قابل توجهی ایجاد نمی شود.

کلیدواژه ها:

سامانه هشدر سریع زمینلرزه ، هشدار در سایت و هشدار ناحیه ای ، بیشینه شتاب جنبش نیرومند زمین ، نمودارهای تابع تجمعی احتمالاتی

نویسندگان

Homeyra Karimi Vahed

دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

Reza Heidari

گروه ژئوفیزیک، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • میرزائی، ن.، ۱۳۸۱، پارامترهای مبنایی زمین لرزه های ایران، دانش ...
  • Allen, R.M., P. Gasparini and O. Kamigaichi, ۲۰۰۹, Earthquake Early ...
  • Ambraseyes, N. N. and Melville, C. P., ۱۹۸۲, A history ...
  • Ashtari, M., Hatzfeld, D. and Kamalian, N., ۲۰۰۵, Microseismicity in ...
  • Atkinson, G. M. and Boore, D. M., ۱۹۹۵, Ground motion ...
  • Atkinson, G. M. and Boore, D. M., ۱۹۹۸, Evaluation of ...
  • Berberian, M. and Arshadi, S., ۱۹۷۶, On the evidence of ...
  • Boore, D., ۱۹۸۳, Stochastic simulation of high-frequency ground motions based ...
  • Boore, D. M. and Atkinson, G. M., ۱۹۸۷, Stochastic prediction ...
  • Boore, D., ۲۰۰۳, Simulation of ground motion using the stochastic ...
  • Cooper, J. D., ۱۸۶۸, Earthquake indicator, Evening Bulletin XXVII, ۲۳ ...
  • Espinosa-Aranda, J., Jimenez, A., Ibarrola, G., Alcantar, F. and Aguilar, ...
  • Motazedian, D., ۲۰۰۶, Region-specific seismic parameters for earthquakes in northern ...
  • Nakamura, Y., ۱۹۸۸, On the urgent earthquake detection and alarm ...
  • Moradi, A., Hatezfeld, D. and Tatar, M., ۲۰۱۱, Microseismicity and ...
  • Wells, D. and Coppersmith, K., ۱۹۹۴, New empirical relationship among ...
  • Shahvar. M. P., Zare, M. and Castellaro, S., ۲۰۱۳, A ...
  • نمایش کامل مراجع