تحلیل سرعت به روش شباهت تفاضلی خودران با قدرت تفکیک بالا

هدف از تحلیل سرعت، به دست آوردن مقادیر سرعت برون راند نرمال درحکم تابعی از زمان دورافت- صفر نقاط میانی مشترک در طول خط برداشت لرزه­ای است. از آنجا که دقت نتایج تحلیل سرعت در روش هایی که بر پایه شباهت هستند، بستگی به روش به کار رفته برای اندازه گیری شباهت دارد، عرضه روشی که قدرت تفکیک بیشتری را فراهم آورد ضروری است. اگرچه روش ضریب شباهت (Semblance coefficient) به منزله متداول­ترین روش اندازه گیری شباهت، طیف سرعت با دقت خوبی را فراهم می آورد، اما افزایش پهن شدگی پیک های طیف سرعت با ازدیاد عمق، عدم قطعیت در تعیین دقیق سرعت را افزایش می دهد. همچنین این روش در تشخیص رویدادهای تداخلی دریک پنجره زمانی کوتاه، وجود پدیده معکوس شدگی قطبیدگی و در مدل­های زمین با لایه بندی نازک، درست عمل نمی کند. برای به دست آوردن طیف سرعت دقیق تر، در این مقاله دو روش جدید شباهت تفاضلی معین و شباهت تفاضلی خودران با قدرت تفکیک زیاد برای اندازه­گیری شباهت معرفی می­شود که بر پایه شباهت تفاضلی (Differential-semblance) هستند و با مقدار ضریب شباهت به دست آمده وزن دار می­شوند. در این روش­ها از فن خودرانی (Bootstrapping)، برای چینش تصادفی ردلرزه های ثبت نقطه میانی مشترک استفاده می شود تا انحراف زمان رسید آنها را از حالت افقی بهتر نشان داده و موجب افزایش ضریب شباهت تفاضلی شود. این روش ها با کمی هزینه محاسباتی بیشتر، قدرت تفکیک بیشتری را نسبت به روش شباهت متداول فراهم می­آورند. افزایش در قدرت تفکیک طیف سرعت به وسیله روش های پیشنهاد شده، با اجرای آنها روی داده­های لرزه­ای مصنوعی و واقعی آشکار و با روش مرسوم ضریب شباهت  مقایسه شده است.

کلیدواژه ها:

روش خودران ، تحلیل سرعت ، شباهت تفاضلی ، تصحیح برون راند نرمال