بررسی کشت در شیشه (invitro) گیاه هندوانه ابوجهل Citrullus colocynthis (L.) Schrad

در این پژوهش تعیین بهترین محیط کشت برای اندامزایی ساقه ای و انتخاب مناسبترین جدا کشت از دانه رست های هندوانه ابو جهل مورد بررسی قرار گرفته است. برای به دست آوردن دانه رست های استریل بازدارندگی پوسته ای دانه در اسید سولفوریک غلیظ به مدت ۲۰ دقیقه بر طرف شد. بعد از شستشو با آب مقطر استریل دانه ها به محیط کشت استریل منتقل شدند. ۲۰ روز بعد، از دانه رست ها قطعات کوچک (لپه، جوانه انتهایی، محور زیر لپه و ریشه) تهیه و به محیط کشت پایه MS با تیمار های هورمونی مختلف منتقل شدند. تمامی جدا کشت ها تولید کالوس کردند و فقط جوانه انتهایی با تیمار IAA و کینتین برابر با ۱ میلی گرم در رلیترتولید کالوس کرده سپس به جوانه و شاخه تمایز یافت. برای تعیین مناسب ترین محیط کشت ؛ دو محیط کشت در نظر گرفته شد. محیط کشت پایه MS با تیمار IAA و کینتین برابر با ۱ میلی گرم و محیط کشت پایه MS، ویتامین ۲ برابر محیط پایه MS و تیمار بنزیل آمینو پورین ۲ میلی گرم در لیتر به همراه نفتالن استیک اسید ۱/۰ میلی گرم در لیتر. جوانه انتهایی از محیط کشت استریل جدا شد و در این دو محیط کشت قرار گرفت. طرح بر پایه بلوک کاملا تصادفی انجام شد. جمع آوری داده ها درچهار مرحله انجام شد. قابلیت تولید کالوس در محیط کشت با تیمار بنزیل آمینو پورین به همراه نفتالن استیک اسید نسبت به محیط کشت IAA و کینتین بیشتر بود. در محیط کشت با تیمار IAA و کینتین با مقادیر برابر شاخه زایی و افزایش طول شاخه ها معنی دار بود. در محیط کشت با تیمار بنزیل آمینو پورین به همراه نفتالن استیک اسید سبب تمایز کالوس به شاخه شد ولی شاخه زایی و افزایش طول شاخه ها معنی دار نبود.

کلیدواژه ها:

اندام زایی ، بنزیل آمینوپورین ، IAA ، کینتین ، نفتالن استیک اسید ، هندوانه ابوجهل