بررسی اثر اکسین، ساکارز و تغذیه بر الگوی تناوب باردهی نارنگی انشو (Citrus unshiu)

تناوب باردهی یکی از مهم ترین مشکلات در برخی ارقام مرکبات از جمله نارنگی انشو می باشد. درخت سال آور، در سال های متوالی محصول منظمی تولید نمی کند. کاهش کیفیت میوه در سال پرمحصول و کاهش حجم تولید در سال کم محصول، خسارت اقتصادی به تولیدکننده وارد می کند. به منظور بررسی امکان کاهش این ناهنجاری، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۵ تیمار شامل: ۱- شاهد؛ ۲- مصرف بهینه کودهای شیمیایی؛ ۳- مصرف بهینه کودهای شیمیایی و محلول پاشی نفتالن استیک اسید؛ ۴- مصرف بهینه کودهای شیمیایی و محلول پاشی دی کلروفنوکسی استیک اسید و ۵- مصرف بهینه کودهای شیمیایی و محلول پاشی ساکارز هر یک با ۴ تکرار در ۴ سال متوالی با درختان بالغ نارنگی انشو انجام شد. درختان شاهد بیش ترین رفتار تناوب باردهی را طی چهار سال نشان دادند به طوری که به ترتیب یک سال "آور"، دو سال متوالی "نیاور" و یک سال آور داشتند در مقابل، چهار تیمار دیگر، تعداد سال های کم محصول را طی چهار سال، به یک سال کاهش دادند. تیمار ۲ بیش ترین عملکرد سال کم محصول و کم ترین عملکرد سال پرمحصول را به خود اختصاص داد. کوچک ترین و کم وزن ترین میوه در سال های اول، دوم و چهارم متعلق به تیمار شاهد بود. مجموع عملکرد درختان در مدت ۴ سال، در بین ۵ تیمار، در تیمار شاهد حداقل بود. به طورکلی تیمار ۲ با کاهش عملکرد در سال پر محصول، افزایش عملکرد در سال کم محصول و کاهش تعداد سال های کم محصول نسبت به شاهد و تیمارهای ۳، ۴ و ۵ با کاهش تعداد سال های کم محصول و افزایش اندازه میوه در سال های پرمحصول، سبب تعدیل سیکل سال آوری، افزایش عملکرد کل طی سال های متوالی، کاهش میوه های ضایعاتی و بهبود بازارپسندی نارنگی سال آور انشو گردیده اند.

کلیدواژه ها:

مرکبات ، تناوب باردهی ، تغذیه ، اکسین ، ساکارز