ارائه راهکارهای ارتقای ایمنی معابر و گذرگاههای عابرین پیاده در مناطق مسکونی حاشیه راههای برون شهری

عابرین پیاده در کشورهای در حال رشد، یکی از آسیب پذیرترین گروه های فعال در حمل ونقل محسوب می شوند. از مجموع تلفات رانندگی در یک سال در ایران، (۱۶ هزار و ۲۰۱نفر)، ۲۰.۸ درصد یعنی سه هزار و ۳۷۰ نفر عابر پیاده و۲۳.۸ درصد یعنی سه هزار و ۸۶۲ نفر موتورسیکلت سوار بودند. ازاین رو هدف از انجام این پژوهش، شناسایی عوامل مرتبط با تصادفات عابر پیاده و ارتقای ایمنی حاشیه راه های برون شهری می باشد. به منظور دستیابی به هدف موردنظر، جاده دماوند محدوده پلیس راه جاجرود تا قبل از ورودی پردیس ازنظر تصادفات عابر پیاده موردبررسی قرارگرفته است. یافته ها نشان داد درمجموع، در محور موردمطالعه در ظرف ۵ سال ۱۵۹ تصادف عابر پیاده به وقوع پیوسته بود. بعد از بازرسی نقاط و بررسی چک لیست ها، عواملی همچون عدم وجود دید کافی وسایل نقلیه، پله های نامناسب پل عابر پیاده، عدم تامین روشنایی، عدم حفاظ ایمنی مناسب در کنار پله پل عابر پیاده از عوامل موثر در این نقاط بوده است. از راهکارهای پیشنهادی نیز می توان به بهبود وضعیت روگذر ازنظر ایمنی و تامین روشنایی و ایجاد خط کندرو در حاشیه راه اشاره داشت.

کلیدواژه ها:

عابر پیاده ، تصادف ، ایمنی ، نقاط حادثه خیز