معنای زندگی درآثار لئو تولستوی و معنادرمانی ویکتور فرانکل

در این مقاله با بررسی دیدگاه ویکتور فرانکل بنیان­گذار مکتب لوگوتراپی (معنادرمانی) و تطبیقدادن آن با چهار رمان تولستوی، ویژگی­های شخصیت سالم را بیان کرده­ایم. تولستوی همچون فرانکل با بهتصویرکشیدن روابط فرد با خویشتن در وهله نخست، درصدد تعریف و تبیین نوعی از خودآگاهی و سپس ترسیم شخصیت سالم در مکتب رواندرمانی برآمده است. در پژوهش پیش­روی با تحلیل و بررسی رفتارها و کنش­های شخصیت­های اصلی رمان­ها و تطبیق­دادن آنها با ویژگی­هایی که فرانکل درخصوص ارزش­مداری زندگی برشمرده است، به بیانی ادبی از تاثیر ارزش­مداری زندگی در دستیابی به شخصیت سالم رسیده­ایم و در پاسخ به این پرسش که چه ویژگی­های در شخصیت­های اصلی رمان­های تولستوی وجود دارد که با مشخصات اصلی انسان سالم موردنظر فرانکل قابل انطباق و هم­پوشانی است؟ در شخصیت­های رمان آنا کارنینا ارزشهای سه­گانه بیشتر از بقیه رمان­ها تجلی یافته است، در رمان­های رستاخیز و پدر سرگی و مرگ ایوان ایلیچ، ارزشهای نگرشی پررنگ­ترند و بعضی شخصیت­های پویا درگذر زمان و علی رغم وقوع رویدادهای سلسله­وار به شخصیت­هایی سالم تبدیل شده­اند؛ براین اساس و با توجه به مسئله بنیادین در پژوهش پیش­روی به­نظر می­رسد ویژگی­های قهرمانان رمان با آنچه فرانکل تعریف کرده است، انطباق و هم­پوشانی دارد.

کلیدواژه ها:

معنای زندگی ، تولستوی ، شخصیت سالم ، ویکتور فرانکل ، معنادرمانی