ارزیابی اثرات تنش خشکی بر روی خصوصیات زراعی- مورفولوژیکی ارقام گندم

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف آبیاری بر عملکرد ارقام گندم، تحقیقی در پاییز ۱۳۸۸ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو محیط آزمایشی بدون تنش (آبیاری پس از ۸۰ میلی متر تبخیر از تشتک کلاس A) و تنش دار شامل دو سطح (آبیاری پس از ۱۳۰ و ۱۸۰ میلی متر تبخیر از تشتک کلاس A) به عنوان عامل اصلی و۶ رقم گندم پاییزه شامل ارقام الوند، زرین، شهریار، گاسکوژن، سواسون و mv۱۷ به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. هدف از این تحقیق، یافتن ارقام متحمل به شرایط تنش بود. ارقام از نظر صفات مورفولوژیک (ارتفاع بوته، طول پدانکل، طول سنبله و طول ریشک) و رابطه آنها با عملکرد دانه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که سطوح آبیاری بر روی صفات طول پدانکل، طول سنبله، وزن هزار دانه و عملکرد دانه تاثیر داشته ، به طوری که باعث کاهش معنی داری در طول پدانکل (۴۲/۲۲%)، طول سنبله (۳۸/۱۴%)، وزن هزاردانه (۸۴/۵۷%) و عملکرد دانه (۴/۹۶%) شده و همچنین نتایج بیانگر همبستگی مثبت صفات طول پدانکل و وزن هزار دانه با عملکرد دانه بود. بیشترین و کمترین ضریب تغییرات مربوط به ارتفاع بوته (۷۸/۴%) و عملکرد دانه (۳۰/۲۹%) می باشد.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، گندم ، صفات مورفولوژیک ، عملکرد دانه