تاثیر بازی درمانی با رویکرد شناختی رفتاری در بهبود عملکرد شناختی کودکان دارای نقص توجه ADHD

اختلال بیش فعالی و کمبود توجه (ADHD) یک اختلال روانپزشکی است که شامل نشانه هایی همچون نقص توجه، بیش فعالی ورفتار تکانش گری است. در این پژوهش هدف اصلی بررسی اثر بازیدرمانی با روش شناختی رفتاری در ارتقا عملکرد شناختیکودکان دارای نقص توجه ADHD است. روش تحقیق از نوع پژوهش های شبه آزمایشی با نمونه آسان به همراه پری تست و پستست با گروه کنترل است. پژوهش به صورت مقطعی انجام خواهد شد. جامعه آماری کودکان ۸ تا ۱۰ ساله دارای نقص توجه در شهراردبیل میباشد. در این پژوهش ابزار گردآوری اطلاعات نرمافزار CogLab میباشد. و برای بررسی داده ها از نرم افزار اس پی اساس استفاده شده است. یافته ها حاکی از این است تفاوت مشاهده شده بین میانگین عملکرد شناختی کل گروه آزمایش و گروهکنترل معنادار میباشد بنابراین فرضیه پژوهش مبنی براثربازی درمانی بر عملکرد شناختی دانش آموزان مورد قبول میشود تفاوتدیده شد . همچنین یافته ها حاکی از این است که پیش آزمون بر نتایج پس آزمون موثر بوده است. نتیجه گیری: بر طبق یافته هاپژوهش مشخص شد بازیدرمانی رفتاری شناختی بر بهبود عملکرد شناختی دانش آموزان دارای اختلال توجه تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، نقص توجه ، عملکرد شناختی