بررسی رویکرد انرژی های نو و معماری پایدار در راستای کنترل آلودگی محیط زیست

آلودگی های روز افزون انرژی های فسیلی و اتمام این منابع لزوم بکارگیری انرژی های نو را بیش از پیش آشکار مینمایند؛ عوامل زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی نیز یکی دیگر از دلایل سوق بشر به استفاده از انرژی های نو است.در توسعه انرژی های تجدید پذیر، لازم است بیشتر به دیدگاه توسعه ای انرژی ها توجه کرد نه با دیدگاه های،اقتصادی محض. انرژی های تجدید پذیر، تمیز )پاک(، فراوان و قابل اعتماد بوده و در صورتی که به طور صحیح توسعهپیدا کنند می توانند به عنوان منابع انرژی پایدار نقش مهمی در رسیدن به اهداف توسعه پایدار کشورها بازی کنند. باکاربرد انرژی های نو در ساختمان و هماهنگ سازی معماری با اقلیم می توان در مصرف انرژی صرفه جویی کرد و نیزاز آلودگی محیط زیست جلوگیری نماییم. به طوری که انسان ها نیز از آسایش فیزیولوژیکی و روانی در فضای معماریبرخوردار باشند. و اگر در کنار این ها معماری هماهنگ با فرهنگ و محیط زیست باشد و از الگوهای ارزشمند معماریسنتی ایرانی پیروی نماید معماری پایدار می باشد. عواملی از قبیل کاهش منابع فسیلی و خطراتی چون گرم شدنزمین، افزایش جمعیت، کاهش منابع آب آشامیدنی، کاهش منابع محیطی، آلودگی محیط زیست و... حال و آینده کرهزمین را به مخاطره انداخته است. در این راستا طراحی صحیح ساختمان ها و کالبد شهرها می تواند یکی از تاثیرگذارترین ارکان ها در ساخت جهانی مبرا از این تهدیدها در آینده باشد. با به کاربردن اصول معماری پایدار و توسعهشهرهای پایدار می توانیم علاوه بر ایجاد یک فضای راحت و با آسایش برای زندگی از تهدیدهای پیش رو جلوگیرینماییم. ما به عنوان طراحان و معماران در جهت ایجاد مجموعه ای مطلوب، باید این موضوع مهم را مورد توجه قرارداده و در جهت هدایت فعالیتها و پژوهشها در مسیر معماری پایدار گام برداریم تا در نهایت، بحرانهای ناشی از تولید ومصرف انرژی را به حداقل ممکن برسانیم.

کلیدواژه ها:

انرژی های نو ، معماری پایدار ، محیط زیست ، انرژی تجدید پذیر