اثر نانوزئولیت بر خواص مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی گل محمدی

به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر رشد رویشی و خصوصیات فیزیولوژیکی گل محمدی، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل با ۱۲ تیمار (سه سطح نانوزئولیت و چهار تیمار رطوبتی) در سه تکرار در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در شرایط فضای مسقف با نور کافی به اجر درآمد. پس از تعیین ظرفیت زراعی و نقطه پژمردگی خاک، بر اساس رطوبت خاک، وزن مرجع در شرایط ظرفیت زراعی تعیین و تیمار خشکی اعمال شد. پس از اعمال تنش، فاکتورهای مختلف مورفولوژی: رشد قطری، ارتفاع نهال، تعداد برگ، سطح برگ، بیوماس اندام هوایی و زمینی اندازه گیری شد نتایج نشان داد که نتایج نشان داد که بیشترین وزن کل گیاه و وزن خشک اندام­های هوایی گل محمدی در تیمار ۱۰ گرم نانو زئولیت و دور آبیاری ۴ روز بدست آمده است. اثر متقابل فاکتورهای نانوزئولیت و دور آبیاری بر وزن تازه و خشک برگ  معنی­دار و در تیمار۱۰ گرم نانو زئولیت و دور آبیاری ۴ روز به حداکثر خود رسیدند. کاربرد نانوزئولیت بر تعداد، طول، حجم و وزن خشک ریشه گل محمدی معنی ­دار و مصرف ۱۰ گرم نانوزئولیت باعث بهبود این شاخص­ها شد. دور  آبیاری در تمام شاخص­های اندازه گیری شده به غیر از وزن خشک اندام هوایی، تعداد ریشه، ارتفاع گیاه و محتوای نسبی آب برگ اثر معنی­داری نشان داد. در مجموع می­توان نتیجه گیری کرد که استفاده از نانوزئولیت در غلظت­ های پایین باعث بهبود شاخص­های رشدی شده و کاربرد فراتر از حد مطلوب به­دست آمده برای گیاه گل محمدی که مقاوم به خشکی می­باشد اثرات نامطلوب به همراه دارد.

کلیدواژه ها:

Drought stress ، vegetative growth ، Survival ، rosa damascen