اثر یک دوره تمرین ورزشی هوازی بر حجم خون تزریقی بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور

چکیده سابقه و هدف تزریق خون در بیماران مبتلا به بتاتالاسمی ماژور را می توان از عمده ترین مشکلات فردی و اجتماعی این بیماری دانست. هدف این پژوهش، بررسی اثر یک دوره تمرین ورزشی هوازی بر حجم خون تزریقی بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور بود. مواد و روش ها تحقیق حاضر، یک تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود که در سال ۱۳۹۹ در زاهدان انجام پذیرفت. آزمودنی های تحقیق حاضر، ۲۴ بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور ۱۵ تا ۳۵ سال، با روش بلوک های متغیر تصادفی سازی شده و در دو گروه تمرین(۱۴ نفر) و کنترل(۱۰ نفر) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه تمرین، پیاده روی را به مدت هشت هفته انجام دادند. برای تحلیل داده ها، از روش های آماری t همبسته برای مقایسه درون گروهی و تحلیل کوواریانس برای مقایسه بین گروهی استفاده شد و ۰۵/۰ p< بود. یافته ها مقایسه درون گروهی نشان داد، حجم خون تزریقی، پس از هشت هفته ورزش هوازی، در هر دو گروه تمرین ۷۳/۴۶۲ ± ۴۳/۲۴۲۱ میلی لیتر، ۰۰۱/۰ p= و کنترل ۱۵/۳۳۰ ± ۰۰/۲۱۳۰ میلی لیتر، ۰۳۹/۰ p= ، کاهش یافت و نتایج مقایسه بین گروهی، تفاوتی بین گروه تمرین و کنترل، پس از مداخله، نشان نداد، هرچند کاهش حجم خون تزریقی در گروه تمرین، بیشتر از گروه کنترل بود. نتیجه گیری با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت؛ انجام تمرینات ورزشی هوازی می تواند در کنار روش های درمانی استفاده شده برای بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور، نیاز این بیماران را به خون تزریقی کاهش دهد، اگر دوره برنامه تمرین ورزشی به اندازه کافی طولانی باشد.

کلیدواژه ها:

Key words: Beta-Thalassemia major ، Blood Transfusion ، Aerobic Exercise ، کلمات کلیدی: بتا- تالاسمی ماژور ، تزریق خون ، ورزش هوازی